ปุจฉา: ดิฉันมีคำถามเกี่ยว กับการสอนเด็กเล็กอายุ 4-5 ขวบที่เป็นหลานสาวน่ะค่ะ เค้ากำลังโตเริ่มรู้อะไรมาก ครอบครัวของเค้ามีค่าใช้จ่ายเยอะและรายได้ค่อนข้างขัดสน บางครั้งหลานสาวเห็นเพื่อนมีของเล่น มีขนมกินบ่อยๆ อยากกินอะไรก็ได้กิน ที่บางครั้งอาจจะฟุ่มเฟือยสำหรับฐานะปานกลางอย่างเค้า แต่เด็กก็อยากมีอะไรเหมือนเพื่อน บางครั้งเค้าก็มีคำพูดที่น่าสงสารประสาเด็กๆ ลูกเลยอยากถามหลวงปู่ ว่าจะมีวิธีสอนหลานอย่างไรคะ ให้เขาไม่รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ หรือเป็นปมด้อย และรู้จักประมาณตนเองคะ เด็กเล็ก 4-5 ขวบเค้าจะเข้าใจไหมคะ (แต่เทียบเคียงกับตัวเองตอนเด็กๆ ก็เคยรู้สึกอยากมีเหมือนคนอื่น แต่พอคิดถึงพ่อแม่ว่าต้องลำบากหามาให้ เวลาอยากได้อะไร ก็เลยไม่ค่อยขอพ่อแม่ )
หมายเหตุ ครอบครัวเขาไม่ได้อยู่ใกล้ดิฉันค่ะ อยู่คนละจังหวัด แต่ดิฉันอยากแนะนำน้องสาวให้สอนลูกให้ถูกวิธี เพราะคนเราไม่ได้เกิดมาพร้อมสมบูรณ์เหมือนกันทุกคน

วิสัชนา – สิ่งที่คุณถาม เหมือนไม่ต้องการคำตอบ เพียงแต่มาระบายให้ฉันฟัง หากคุณต้องการคำตอบจริง ๆ เมื่อได้ไปแล้ว คุณคิดว่าคุณจะแก้ปัญหาของหลานคุณได้ไหม เพราะคุณก็บอกเองว่าเด็กมิได้อยู่กับคุณ แล้วหากพ่อแม่เขามีสำนึก เขาคงจะแก้ปัญหาแล้ว หากเขามิได้เห็นปัญหา แล้วคุณจะไปยุ่งอะไรกับเขา

พุทธะอิสระ