17 เม ย 2554 12.50 น. องค์หลวงปู่พุทธะอิสระ แสดงธรรม ณ. โรงพยาบาลทหารเรือ
เจริญธรรม เจริญสุขท่านสาธุชนคนดีที่รักทุกท่าน
• ไม่มีอะไร ไม่ต้องอาลัย
• อย่าทำอารมณ์ให้เป็นอะไร แล้วจะไม่มีอาลัยในอารมณ์
• พระพุทธเจ้าสอนเราให้อยู่ในโลก ที่ไม่ติดโรค
• แม้พรรษายังไม่อาลัยเลย
• ให้ด้วยความโง่เขลา คือ ให้อาหารแก่โจร
สวัสดีวันขึ้นปีใหม่ ถูกหรือเปล่า
สวัสดีวันสงกรานต์
แผ่นดินไหวอีกแล้ว เมื่อกี้ให้ศีลอยู่ สงสัย อาฟเตอร์ช๊อค เจอคุณ (คุณมนัส) ชั้นยิ่งช๊อค
ใหญ่
ที่จริงวันนี้ชั้นก็อาพาธนะ กลางคืนนอนเจ็บตับ ขนาดฝันว่าอยากจะไปตัดมัน
เมื่อเช้าดีใจ ลูกศิษย์รุ่นแรก เค้ามาเลี้ยงรุ่นน้อง มาบวชเณรสมัยแรกๆ ตอนนี้ก็อายุ 35 ,
36
เราก็ว่า เราก็อยู่มานานแล้ว อยู่ได้ทำอะไร ๆ
พ่อแม่เราเป็นผู้ให้ชีวิตเรา เอาใจใส่เรา เป็นธรรมชาติ
เมื่อวานเย็น กลับจากศิริราช ยังบอกกับคนขับรถ มอเตอร์ไซ ซ้อน 2 ซ้อน 3 ผู้หญิง
ผู้ชาย ดูไม่ออกบอกคนขับรถไปช้าๆ เดี๋ยวไปเหยียบมัน เราซวย รถปิ๊กอับก็ตามมา ถือน้ำ
ถือแป้งสาด ยังสนุก แบบดอกไม้บาน อย่างเรานี่ดอกไม้จัน ดอกเหมือนกัน เค้าดอกไม้บาน
เรามันดอกไม้จัน ใช่ไม๊อาม่า
นึกสังเวช สลด
เมื่อวานไปเจริญพระพุทธมนต์ถวายในหลวง ดันชำเลืองตาไปเห็นคนไข้ ขวดเลือด ขวดน้ำ
เกลือพะรุงพะรัง มาหมอบอยู่ใกล้ๆ เราก็นึกในใจ มาแต่เช้าเชียว ก็เลยบอกให้ทุกคนช่วย
อธิษฐาน ภาวนา สัตว์ทั้งปวงจงเป็นสุข สัตว์ทั้งปวงจงพ้นทุกข์ เค้าก็สีหน้าเบิกบานขึ้นมา
หน่อย
เมื่อวานเค้าก็มีคนร่วมถวายปัจจัย เมื่อวานได้ตั้งแยะนะสองแสนหก ให้มูลนิธิเค้าไปหมด
ช่วยผู้ป่วยอนาถา เพราะวันนั้น เค้ามานิมนต์ไปแถลงข่าว
สำนักพระราชวังประกาศหยุดถวายพระพร 3 วัน ก็เลยยกให้ศิริราชเค้าไป เจ้าหน้าที่
สำนักฯ หยุด ก็เลยไม่มีใครอยู่รับ
ก็แบ่งบุญให้ลูกหลาน เดือนนี้ทำบุญทั้งเดือน
เณรรุ่นนี้มีบุญ แล้วมันก็ใช้บุญจริงๆ แต่เมื่อวาน เรียบร้อยมาก เมื่อวานลิงหลับหมด เราก็
เลยยกมือว่า สุดยอด กลัวชั้น เพราะขู่ไว้ กลับไปวัดจะให้เจริญมนต์ 108 จบ ทุกคนก็
ตั้งใจ
มีสำนึกรับผิดชอบดูแลตัวเองมากกว่าเก่า
อยากบอกพ่อแม่ว่า เด็กสมัยนี้ไม่ใช่สอนง่าย ไม่ว่าพี่เลี้ยงจะบังคับ ขู่อย่างไร เค้าไม่เชื่อ
ในใจลึก มี
แต่มีแรงจูงใจที่จะก้าวร้าว รุนแรง เอาอารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่
เพราะฉะนั้น เด็กไทยสมัยนี้ต้องไร้สาระ เป็นสัญญาลักษณ์เด็กไทย พอมีอะไรเป็นสาระ ก็
จะรู้สึกเบื่อ ไม่อยากทำ อย่างเช่น กินอาหารอย่างเป็นสาระ ก็ไม่เป็นโทษ
ไปป่า มีคนถวายขนมกรุ๊สกรอบ ปัญญาอ่อน คนนึงไม่ใช่หยิบห่อเดียว หยิบ 5 ห่อ สุด
ท้ายขี้แห้ง มันท้องผูกไง พอตกเย็นก็เป็นไข้ เดือดร้อนอาตมาอีกแล้ว ต้องไปต้มยาให้มันกิน
นี่แหละ ฤทธิ์คนถวายปัญญาอ่อน
ขี้แห้ง ภาษาหมอ ว่า ขี้พรรดึก วิธีรักษาให้มันออก คือ แคะ
คนอายุมากๆ กินแล้วนั่ง ยังพอทน กินแล้วนอน ร่างกายไม่ได้รับการกระตุ้น เคลื่อนไหว
สุดท้ายไม่มีแรงบีบอุจจาระ ของเก่าออก ที่จริงเรื่องพวกนี้ ชั้นสอน แต่ไม่ค่อยอยากทำ สุด
ท้ายขี้แห้ง
และเด็กไม่ยอมกินผัก พระพี่เลี้ยงตักผักให้ บ่าย 2 โมงยังฉันไม่เสร็จ เหตุเพราะที่วัดไม่
ให้ฉันอาหารเหลือบาตร
แต่ทุกอย่างก็ดี พักหลังเข้าใจ
คนมันก็ศรัทธา อาหารใส่บาตร รับมาแล้ว เด็กโดนทำโทษ คือต้องฉันให้หมด เรอออกมา
จะเป็นอาหารไปหมดแล้ว
คนทำบุญก็ไม่มีปัญญา
ทำดีอย่างฉลาด เดี๋ยวนี้เราทำดีอย่างไม่ฉลาด สามเณรเลยได้รับโทษ ไม่ถาม เณรฉันหมด
ไม๊ ชั้นศรัทธา กินไม่เข้า ของเหลือ
ที่เราสอนอย่างนี้ เพราะว่าก้อนข้าว หยดน้ำที่ชาวบ้านถวาย ไม่ใช่หามาง่าย
ทางใต้ บางที่ไม่มีอาหารกิน 3 วันถึงเจอข้าว ชั้นสอนเณรว่า ตัวเองเป็นบาปด้วย เพราะ
เราทำลายส่วนรวม
หน้าร้อนๆ อย่างนี้ กินของเย็นๆ ต่อมทอลซินอักเสบ เมื่อกี้ ขึ้นรถมา รู้สึกระคายเคืองคอ
แกะเอาสมุนไพรแก้ไข้มาอม เม็ดนึงก็ช่วยได้แล้ว
เลี้ยงลูก อย่าเลี้ยงแต่ซาก เอาวิญญาณมันด้วย
ต้องซักพัก เด็กจะรู้จักแยกแยะ แต่พ่อแม่ไม่มีเวลาสอนหรือยังไง ไม่แน่ใจ
ทำหน้าสะอาดอย่างเดียว เณรบางองค์ยืนล้างหน้านานมาก แต่ที่ตีน คลักเลย สกปรก
ถามว่ามึงได้อาหารเพราะหน้ามึง หรือตีนมึง
กูไม่เห็นมึงล้างตีนเลย เห็นแต่ล้างหน้า
งั้น คนสมัยนี้รักษาหน้ามากกว่าตีน ที่มานี่ เอาตีนมา เอาตีนมากูก็จะมาพูดให้ตีนฟังทำไม
เออ เอาทั้งหน้าทั้งตีนมา
อาหารมีประโยชน์ ไม่เห็นค่า
อาหารไม่มีประโยชน์กลับเห็นค่า
ทีให้กินผลไม้ ผัก อย่างกับกินยาขม
พ่อแม่ปล่อย สอนอย่างนี้
เพราะฉะนั้น อะไรที่ไร้สาระ ต้องปฏิเสธออกไปเสียบ้าง
เหมือนๆ กันกับที่วัยรุ่นผู้หญิงพามาให้รักษา เป็นโรคซึมเศร้า ตาเหม่อลอย ไม่พูดไม่จา
เราก็มองหน้า มันเลือกไม่ถูก คือ มีกิ๊กหลายคน
เอาเป็นว่า เด็กสมัยนี้ จบก็มีลูกแล้ว ไม่มีสิทธิ์เป็นนางสาว เพราะสิ่งเร้า เครื่องล่อแยะมาก
เมื่อกี้ เปิดหนังสือพิมพ์ นึกว่าเป็นงานจ้ำบ๊ะที่ไหน งานสงกรานต์สีลม
เราพยายามพูด มันไม่ลงหน้า 1 อ้ายทีแก้ผ้า ลงหน้า 1 ไปทั่วโลก
ปีหน้าเอาใหม่
แล้วสังคมก็ชอบแบบนี้ แก้ผ้าแป๊บเดียว เดี๋ยวมีคนฟัง อ้ายเราพูดแทบตาย เมื่อวานไปสวด
มนต์ ไม่มีใครลงหนังสือพิมพ์
เรื่องดีๆ ไม่ค่อยนำเสนอ อ้ายเรื่องอัปรีย์ลง
นี่เค้านิมนต์ไปเชียงใหม่
อ้าว เราทำได้ โลกวิญญาณกับมนุษย์ แค่เส้นผม
นุ่งแล้ว เราใส่ผ้าทิพย์ไง
นางสงกรานต์สมัยก่อน เค้ามีปืนเหรอ
ถือปืนมันเป็นสัญญาลักษณ์ ถ้าเป็นคำทำนาย ก็ ความรวดเร็ว ใจเร็วด่วนได้ ไม่ยับยั้งชั่งใจ
หอก หลาว เดี๋ยวนี้นางสงกรานต์สู้ไม่ได้ ก็พัฒนา
องค์ประกอบเครื่องตกแต่งของเทวดา เค้าต้องการแสดงให้เห็นว่า มนุษย์กับเทวดา ก็ไม่ได้
แตกต่างกัน แค่เส้นผม ก่อนเทวดาคิด ก็มนุษย์คิด อย่างมงคล 38
เห็นมนุษย์ถือจอมปลวก พระอาทิตย์ พระจันทร์
ความเชื่อของมนุษย์เป็นอย่างไร
มนุษย์กับเทวดา แตกต่างกัน ตรงคุณค่าของเทวดาพัฒนาได้เร็วกว่า สูงกว่ามนุษย์ เทวดา
แน่ๆ คือ มี หิริ โอตับปะ มีคุณ
แต่เทวดาสันดานไม่ดี ขี้เกียจ เพราะสบายแล้ว จะขวนขวายอะไร
กลับมาที่เด็กซึมเศร้า ครอบครัวร่ำรวย
พวกเด็กพม่านี่ ไม่มีสิทธิ์เป็นโรคซึมเศร้า มันมีสิทธิ์เป็นแค่โรคกิน กับโรคไม่มีกิน
อยากตั้งข้อสังเกตว่า โรคซึมเศร้า เสพจนล้นลิ้นปี่ แล้วสำรอก แล้วเสียดายสิ่งที่สำรอกออกมา
มานั่งเศร้า
คนหัวไร่ปลายนา เศร้าไม่เป็น
แสวงหามาก จะเรียกว่า ไม่ได้ใช้ปัญญาก็ไม่ได้ ใช้ปัญญาทั้งคู่ แต่เป็นปัญญาระดับไหน
คนยากจนมีปัญญาหากินไปมื้อหนึ่งๆ
คนร่ำรวยไม่มีปัญญาบริหารสิ่งที่ตัวเองหามา ก็เกิดอาการซึมเศร้า
หลวงปู่สอนกรรมฐานเณร เราก็ตะโกนว่า ธรรมะ 84,000 ท่านไม่ได้สอนให้ดูคนอื่น
ให้ดูตัวเอง
เพราะเรารู้จักที่จะดูตัวเองอย่างถี่ถ้วน
มัวแต่ดูคนอื่น
รู้แต่เพียงว่า กูทำ แล้วกูพอใจ นั่นคือ กูถูก คนอื่นจะเสียหายอย่างไร ชั่งมัน
นั่นคือ คำว่า ไม่รู้จักดูตัวเอง
พ่อแม่สอนไม่ให้ลูกทำ แต่ตัวเองทำ
อย่าเอาแต่นั่งพูด ต้องทำให้เห็น
ถ้าพ่อแม่อยากให้ลูกเป็นอย่างไร แม่พิมพ์
ชั้นสอนพระ พระเกรงใจ เพราะชั้นพูดอย่างไร ทำอย่างนั้น คิดอย่างนั้น
คุณมนัส จากประสบการณ์ที่หลวงปู่บวชพระณร มีปัญหาอะไรหรือไม่
หลวงปู่ ปัญหาไม่มี ชั้นถือว่าไม่มี ไม่มีพี่เลี้ยง ชั้นก็สอนได้ ชั้นทำกับข้าว วิ่งออกมาถือ
ไมค์สอน
เพอร์เฟกแมน มีอะไรผิด โกนผม ก็ไปเกณฑ์ช่างผม อาบน้ำนาค พ่อแม่อาบเอง
เราไม่ปิดกั้นคนอยากช่วยงาน แต่ไม่เคยใช้ ถือว่างานศาสนา ทุกคนมีสิทธิ์
สรุปแล้ว ชั้นไม่ได้หวังว่าจะพึ่งคนอื่น
ชั้นมองเพื่อเข้าไปศึกษามัน แต่ไม่ได้มองข้าม
หลวงปู่เล่าที่พาพระเณรไปน้ำตกลำอีซู ก่อนกลับวัดอ้อน้อย
ทีแรกไม่อยากให้เข้า แต่ทุกคนอยากเข้า เอ้า เข้าก็เค้า
ที่เล่าให้ฟังว่า มันมีกฎของป่าว่า ถ้าเราทิ้งของแล้ว มันจะเป็นสมบัติของป่า ถ้าเอาคืน ต้องมี
ของแลกเปลี่ยน
ยอมมัน ช่วยมันหน่อย
หลังจากกลับมาแล้ว ป่วยไป 2 วัน 7 ก.ม. ขึ้นเขา 4 ลูก ไม่ถึง 2 ชั่วโมง
ชั้นถือว่า อันตรายขั้นนี้ แล้ว เราไม่ให้ใครมาเสียกับเรา
ใครมาเดือดร้อนกับชั้น ชั้นจะอึดอัดมาก
เราแบ่งเบาความเดือดร้อนคนอื่นได้ เราจะภาคภูมิ
ป่าที่ชั้นไปอยู่นี่มีตำนาน กลางคืนมีมโหรี เทวดา เจ้าป่า เจ้าที่ เค้ามากล่อม พวกนี้เค้ามี
อายุขัย
วันไหว้ครู 15 พ. ค เชื่อว่า เป็นการแสดงความกตัญญู กตเวทิตา
17 พ. ค วันวิสาขบูชา
ถ้าเราไม่มีพระองค์ เราก็จะไม่รู้เหตุปัจจัยที่เราอยู่ทุกวันนี้
ความทุกข์ที่ไม่มีตัวตน เดี๋ยวนี้คนยอมรับ
รวมแล้ว ตัวเราเป็นตัวทุกข์เดินอยู่
อยากพ้นทุกข์ ก็ต้องศึกษาพระธรรม
ประสูติ เกิด
ตรัสรู้ ความจริงอันประเสริฐ
ปรินิพพาน คือ ความดับและ เย็น
แบ่งปัน เจือจาน เสียสละ ให้
ผู้มีปัญญาสูงสุด จะเห็นสิ่งเหล่านี้ว่า ไม่มีอยู่จริง จึงไม่ต้องขวนขวาย ปล่อยเป็นธรรมชาติ
แล้วก็จบ
มันไม่มีคำว่า เสียสละ
เมื่อไม่มีอะไร จะเอาอะไรมาเสียสละ
แต่ที่ยังมีอะไร ก็ต้องเสียสละ
เสียสละมากไป ก็อาลัยอาวรณ์
เสียสละน้อยไป ก็รู้สึกว่า อะไรมันเยอะเกิน
เพราะฉะนั้น คนมีอะไร และมีอาลัย ต้องสอน
อย่าทำอารมณ์ให้เป็นอะไร แล้วจะไม่มีอาลัยในอารมณ์
มันไม่มีอะไร ไม่ต้องอาลัย
พระพุทธเจ้าสอนพระโมคคลาชะ เธอจงมองโลกเป็นของว่าง แล้วมัจจุราชจะไม่เห็นเธอ
ถ้าให้ชั้นพูดตัวตนแท้ของพระพุทธเจ้า ก็คือ ไม่มีอะไร อะไร
ปุจฉา คำกล่าวที่ว่า คำสอนของพระพุทธเจ้าสวนกระแสโลก
วิสัชนา คนที่ยังอยู่ในโลก ยังติดข้องในโลก จะบอกว่า สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอน ทวนกระแส
จริงๆ เป็นคำพูดของคนโง่ คนไม่รู้จัก กาม เกลียด โกรธ
พระพุทธเจ้าสอนเราให้อยู่ในโลกที่ไม่ติดโรค
84,000 ข้อ มันไม่มีอะไรๆ เพราะมันไม่มีจริงๆ เมื่อมันไม่มีแล้วจะต้องให้ มันจะไม่
เกิดอาลัย ก็ไม่ต้องมีอะไร
พระวชิระปัญญา
ได้ยินเสียงว่า อายุท่านจะทอนลงไปอีก 10 ปี
มีอายุหรือไม่มีอายุ มันก็ไม่มีอะไร แล้วเราก็ไม่รู้สึกอาลัยในอายุที่มี
แม้พรรษายังไม่อาลัยเลย
ทำมาหมดแล้ว เหลือจรวดยังไม่ได้ทำ
เห็นว่าหลวงปู่เป็นคนงก
คนงก คงสั่งสม
มีปุจฉา จะขอกลดหลวงปู่ 50 กลด ที่วัดถ้ำวัวแดงจะมีบวชพระเณร
คือ ฉลาดแล้วจึงให้ ให้ด้วยความชาญฉลาด
ให้ด้วยความโง่เขลา คือ ให้อาหารแก่โจร
ให้คนผิด ทำผิดเพิ่มขึ้น อย่างนี้ ไม่ให้
ไม่ใช่เขียนมาแล้วจะให้ ยัง พิจารณาก่อนแล้วจึงให้
อาตมาไม่มีหน้า รักษา
ถ้าไม่อยากให้ ขอให้ตาย ก็ไม่ให้
พรุ่งนี้ จะไปป่าละอู ประจวบฯ ไปให้กำลังใจ เอาของขวัญไปให้ รดน้ำคนสูงอายุ
ที่แน่ๆ อยากบอกว่า ถ้าระลึกถึงพระพุทธเจ้า ให้นึกถึงความว่างไว้ ถ้าระลึกถึงวันประสูติ
ตรัสรู้ ปรินิพพาน นั่นคือ แค่ยี่ห้อของพระพุทธเจ้า
มันไม่มีอะไรจริงๆ แล้วก็ไม่มีอาลัย อาลัย จริงๆ
กว่าจะถึงคำว่า มองพระพุทธเจ้าไม่มีอะไร พวกเรามองได้ไม๊ ยัง ต้องสั่งสมอบรมเจริญไป
เรื่อยๆ
แล้วปรับความคิดให้เป็นไปตามทำนองครองธรรม
พยายามปรับชีวิตให้อยู่ในวิถีของทำนองครองธรรม 3 หลัก คือ กรรม ย่อมจำแนกสัตว์
ให้ดี ชั่ว เลว หยาบ สรรพสิ่งในโลก มีเกิดขึ้นในเบื้องต้น ตั้งอยู่และแปรปรวน สุดท้ายแตก
สลายในที่สุด และ รู้ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
จึงจะสามารถเห็นตัวตนแท้ๆ ของพระพุทธเจ้าได้
ถ้าเราเชื่ออย่างนี้อย่างถูกตรง ถูกต้อง เราจะได้เห็นตัวตนพระพุทธเจ้าอย่างแท้ๆ
ดังที่พระพุทธเจ้ากล่าวว่า ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา ตถาคต
มีนักวิชาการทางศาสนาร้องเรียนมาว่า มีสำนักธรรมกายให้นักวิชาการในชาติ ต่างชาติ
เขียนค้านว่า อนิจจัง ทุกขัง อัตตา อนัตตาไม่มีจริง มีแต่อัตตา
หลวงปู่เล่าที่คุยกับพิธีกรที่ไปสมัครลงเลือกตั้ง
หลวงปู่ คุณจะทำอย่างไร
ก็หาเงิน เอาของไปแจก
หลวงปู่ ถ้าอย่างนั้น คุณจะพูดได้ยังไงว่าน้ำใหม่ อย่าบอกว่า เราปฏิสธระบบ ในเมื่อเรา
เกิดจากระบบนี้ ..ไปทุกงาน พ่อตาโกนหนวด แม่ยายตัดจุก พอได้เป็นแล้ว ตายทั้งหมู่
บ้าน ยังไม่โผล่เลย
อย่าตัดนะ
ชั้นเตือนเค้าว่า ถ้าอยากเป็นน้ำดี สร้างระบบใหม่ ทำประโยชน์ให้เค้าเห็นสม่ำเสมอ ให้เค้า
เห็นคุณค่า เมื่อวานยังมองตามัน พวกนี้มีวิญญาณร้ายเข้าสิง เรียกปากปราศัย ใจเชือดคอ
ไม่ละเอียดอ่อน ไม่จริงใจ ไม่ธรรมชาติ เหมือนเล่นละคร เล่นลิเก เป็นเจ้าทั้งชาติ
ถามว่ามีเท่าไหร่ หลักแสน แล้วพรรคให้เท่าไหร่ ล้านกว่า ไม่พอเหรอ อย่างน้อยต้อง 5
ล้าน 10 ล้าน
ถามเอาหอมจังไปแจกไม๊ คิดในใจ เอาแค่ยี่ห้อไปเฮอะ
เค้าเชื่อในสิ่งที่เค้ากำลังจะทำ
มันทุกวงการ ไม่วายแม้แต่พระ เตรียมเถอะ ใครจะได้เป็นเจ้าคุณ ใกล้แล้วนี่ วันฉัตรมงคล
เฮอ น่าอนาถวาสนา ชีวิตมนุษย์
เดินประกาศชื่อพระพุทธเจ้าไปทั้งชาติ ก็ไม่เจอพระพุทธเจ้า
อย่างชั้น ขวานผ่าฟืน ถ่อยๆ ก้าวร้าว ไม่มีมารยาท
กูเลยไม่ทำอะไร ไม่ได้ ทำอะไรจนไม่มีอะไรจะทำ
แม้ 3 โลก เราเป็นเจ้าของ
ต้องมีอินทรีย์แก่กล้า ปัญญากล้าแข็ง
