การอบรมวิถีจิต

อาการจิต ๑๐

การปฏิบัติวิปัสสนาเพื่อเห็นแจ้งสภาวะแห่งการรับรู้ของจิต ๙-๑๒ ธ.ค. ๒๕๔๗ ทองผาภูมิ กาญจนบุรี

การปฏิบัติวิปัสสนาเพื่อเห็นแจ้งสภาวะแห่งการรับรู้ของจิต ๙-๑๒ ธ.ค. ๒๕๔๗ ทองผาภูมิ กาญจนบุรี

"ฝึก รู้อาการจิต ๑๐ รู้ไปเรื่อย ๆ รู้อย่างนี้เรียกว่า ผู้รู้จริง รู้แบบผู้รู้ และองค์ฌานที่เกิดขึ้นจากการที่รู้แบบนี้มันเป็นองค์ฌานที่โตและไม่ตาย เพราะมันมีปัญญาเป็นเครื่องค้ำจุน มีสัมมาสติเป็นเครื่องรองรับ มีสัมมาสมาธิเป็นผล สภาพจิตอย่างนี้จึงถือว่าเกิดจากสัมมาทิฐิ คือความเห็นตรงและถูกต้องตามความเป็นจริง เป็นวิถีแห่งมรรคาปฏิปทา
เราจะ เห็นว่าเราไม่ต้องหลับตา ไม่ต้องภาวนา แค่เฝ้าระวังสังเกตจิต ที่จริงแล้วก็คือคำสอนใน จิตตานุปัสสนาสติปัฎฐาน หนึ่งในมหาสติปัฏฐาน ๔"

"สติ ปรากฏทุกขณะที่เราขีด การขีดเป็นการกระตุ้นเตือนตัวรู้ให้ปรากฏอยู่ตลอดเวลา อย่าปล่อย เมื่อปล่อย สติจะไม่ได้รับการกระตุ้นเตือนให้ทำงาน เมื่อสติไม่ทำงานก็ไม่มีสติมาจับจิต ทีนี้เราก็จะใช้สติสำหรับการเพ่งอารมณ์ ให้ถึงองค์ฌานก็ไม่ได้อีก ฤทธิ์ที่เราปล่อยปละละเลยมัน คือคร้านที่จะขีด ขี้เกียจขีด ต้องขยันขีด.."

 คำนำ, จากผู้จัดทำ, วิธีการใช้หนังสือ, ขอบคุณ

บทที่ 1 อาการจิต 10

บทที่  2 เดินตามรอยเท้าโค ตามรู้อาการจิต 10

บทที่ 3 มรรคจิต หนทางสู่วิชาแปด

บทที่ 4 อายตนะแดนเกิดจิต

บทที่ 5 สุขุมจิต

บทที่ 6 วิธีสร้างสุขุมจิต

บทที่ 7 ตื่นสติ – ตื่นรู้

บทที่ 8 รู้อารมณ์ภายนอก(วิญญาณ) กับรู้อารมณ์ภายใน (มโนวิญญาณธาตุ)

บทที่ 9 จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน กับการเจริญองค์คุณแห่งปฐมฌาน

บทที่ 10 จิตของผู้ทรงฌาน

บทที่ 11 การยกระดับจิตในองค์ฌาน

 ภาคผนวก :
วิธีการบริหารกายและจิตเพื่อความผ่อนคลาย,
ลักษณะจิต 4 “รับ จำ คิด รู้” อบรมผู้บวชเนกขัมมะ ณ.วัดอ้อน้อย