นะโม เม สัพพะพุทธานัง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่
พระพุทธเจ้าทั้งหลายทั้งปวง
อุปปันนานัง มะเหสินัง ผู้แสวงหาคุณอันใหญ่ ซึ่งได้อุบัติแล้ว
ตัณหังกะโร มะหาวีโร คือพระตัณหังกร ผู้กล้าหาญ
เมธังกะโร มะหายะโส พระเมธังกร ผู้มียศใหญ่
สะระณังกะโร โลกะหิโต พระสรณังกร ผู้เกื้อกูลแก่โลก
ทีปังกะโร ชุตินธะโร พระทีปังกร ผู้ทรงไว้ซึ่งปัญญาอันรุ่งเรือง
โกณฑัญโญ ชะนะปาโมกโข พระโกณฑัญญะ ผู้เป็นประมุขแห่ง
หมู่ชน
มังคะโล ปุริสาสะโภ พระมังคละ ผู้เป็นบุรุษประเสริฐ
สุมะโน สุมะโน ธีโร พระสุมนะผู้เป็นธีรบุรุษ มีพระหฤทัยงาม
เรวะโต ระติวัฑฒะโน พระเรวตะ ผู้เพิ่มพูลความยินดี
โสภิโต คุณะสัมปันโน พระโสภิตะ ผู้สมบูรณ์ด้วยพระคุณ
อะโนมะทัสสี ชะนุตตะโม พระอโนมทัสสี ผู้อุดมอยู่ในหมู่ชน
ปะทุโม โลกะปัชโชโต พระปทุมะ ผู้ทำให้โลกสว่าง
นาระโท วะระสาระถี พระนารทะ ผู้เป็นสารถีประเสริฐ
ปะทุมุตตะโร สัตตะสาโร พระปทุมุตตระ ผู้เป็นที่พึ่งของหมู่สัตว์
สุเมโธ อัปปฏิปุคคะโล พระสุเมธะ ผู้หาบุคคลเปรียบมิได้
สุชาโต สัพพะโลกัคโค พระสุชาตะ ผู้เลิศกว่าสัตว์โลก ทั้งปวง
ปิยะทัสสี นะราสะโภ พระปิยทัสสี ผู้ประเสริฐกว่าหมู่นรชน
อัตถะทัสสี การุณิโก พระอัตถทัสสี ผู้มีพระกรุณา
ธัมมะทัสสี ตะโมนุโท พระธรรมทัสสี ผู้บรรเทามืด
สิทธัตโถ อะสะโม โลเก พระสิทธัตถะ ผู้หาบุคคลเสมอ
มิได้ในโลก
ติสโส จะ วะทะตัง วะโร พระติสสะผู้ประเสริฐกว่า นักปราขญ์
ทั้งหลาย
ปุสโส จะ วะระโท พุทโธ พระปุสสะพุทธเจ้า ผู้ประทาน
ธรรมอันประเสริฐ
วิปัสสี จะ อะนูปะโม พระวิปัสสี ผู้หาที่เปรียบมิได้
สิขี สัพพะหิโต สัตถา พระสิขี ผู้เป็นศาสดาเกื้อกูลแก่
สรรพสัตว์
เวสสะภู สุขะทายะโก พระเวสสภู ผู้ประทานความสุข
กะกุสันโธ สัตถะวาโห พระกกุสันธะ ผู้นำสัตว์ออกจากกันดาร
คือกิเลส
โกนาคะมะโน ระณัญชะโห พระโกนาคมนะ ผู้หักเสียซึ่งข้าศึกคือกิเลส
กัสสะโป สิริสัมปันโน พระกัสสปะ ผู้สมบูรณ์ด้วยสิริ
โคตะโม สักยะปุงคะโว พระโคตมะ ผู้ประเสริฐแห่งหมู่ศากยราช