(ผู้นำ) (หันทะ มะยัง ตังขะณิกะปัจจะเวกขะณะ ปาฐัง ภะณามะ เส)

ปะฎิสังขา โยนิโส จีวะรัง ปะฎิเสวามิ
        เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วนุ่งห่มจีวร
ยาวะเทวะ สีตัสสะ ปะฎิฆาตายะ
        เพียงเพื่อบำบัดความหนาว
อุณหัสสะ ปะฎิฆาตายะ
        เพียงเพื่อบำบัดความร้อน
ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริง สะปะสัมผัสสานัง ปะฎิฆาตายะ
        เพียงเพื่อบำบัดสัมผัสอันเกิดจาก เหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย
ยาวะเทวะ หิริโกปินะปะฎิจฉาทะนัตถัง
        และเพียงเพื่อปกปิดอวัยวะอันทำให้เกิดความละอาย
ปะฎิสังขา โยนิโส ปิณฑะปาตัง ปะฎิเสวามิ
        เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วฉันบิณฑบาตร
เนวะทวายะ                  ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนาน
นะ มะทายะ                  ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเมามัน เกิดกำลังพลังทางกาย
นะ มัณฑะนายะ              ไม่ให้เป็นไปเพื่อประดับ
นะ วิภูสะนายะ                ไม่ให้เป็นไปเพื่อตกแต่ง
ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา
                                  แต่ให้เป็นไปเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้
ยาปะนายะ                    เพื่อความเป็นไปได้ของอัตภาพอัตภาพ                                                                                         วิหิงสุปะระติยา                 เพื่อความสิ้นไปแห่งความลำบากทางกาย
พรัหมะจะริยานุคคะหายะ    เพื่ออนุเคราะห์แก่การประพฤติพรหมจรรย์
อิติ ปุราณัญจะ เวทะนัง ปะฎิหังขามิ
          ด้วยการทำอย่างนี้ เราย่อมระงับเสียได้ซึ่งทุกขเวทนาเก่า
          คือความหิว
นะวัญจะ เวทะนัง นะ อุปปาเทสสามิ
          และไม่ทำทุกขเวทนาใหม่ให้เกิดขึ้น
ยาตรา จะเม ภะวิสสะติ อะนะวัชชะตา จะ ผาสุวิหาโร จาติ
          อนึ่งความเป็นไปโดยสะดวกแห่งอัตภาพนี้ด้วย ความเป็นผู้หา
          โทษมิได้ด้วย และความเป็นอยู่โดยผาสุกด้วย จักมีแก่เราดังนี้
ปะฎิสังขา โยนิโส เสนาสะนัง ปะฎิเสวามิ
         เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วใช้เสนาสนะ
ยาวะเทวะ สีตัสสะ ปะฎิฆาตายะ
         เพียงเพื่อบำบัดความหนาว
อุณหัสสะ ปะฎิฆาตายะ 
         เพียงเพื่อบำบัดความร้อน
ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริง สะปะสัมผัสสานัง ปะฎิฆาตายะ
         เพียงเพื่อบำบัดสัมผัสอันเกิดจาก เหลือบ ยุง ลม แดด และ
         สัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย
ยาวะเทวะ อุตุปะริสสะยะวิโนทะนัง ปะฎิสัลลานารามัตถัง
         เพียงเพื่อบรรเทาอันตรายอันจะพึงมีจากดินฟ้าอากาศ และเพื่อ
         ความเป็นผู้ยินดีอยู่ได้ในที่หลีกเร้นสำหรับภาวนา
ปะฎิสังขา โยนิโส คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขารัง ปะฎิเสวามิ
         เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วบริโภคเภสัชบริขาร อันเกื้อ
         กูลแก่คนไข้
ยาวะเทวะ อุปปันนานัง เวยยาพาธิกานัง เวทะนานัง ปะฎิฆาตายะ
        เพียงเพื่อบำบัดทุกขเวทนา อันบังเกิดขึ้นแล้ว มีอาพาธต่างๆ เป็นมูล
อัพยาปัชฌะปะระมะตายาติ
        เพียงเพื่อความเป็นผู้ไม่มีโรคเบียดเบียน เป็นอย่างยิ่งดังนี้แล