พ่อได้พบว่า
คราใดที่เจ้าทำกิจกรรมการงาน ด้วยการที่มีกิเลสตัณหา ความทะยานอยาก ตะกลุมตะกราม ตะกละ และอวิชชาเป็นตัวขับเคลื่อน
แม้เจ้าจักทำกิจกรรมการงานนั้นๆ ได้เป็นผลสำเร็จ แต่สุดท้ายเจ้าก็จะได้รับการบาดเจ็บทั้งทางกาย ทางสมอง และทางจิตใจกลับมาโดยที่เจ้าไม่รู้สึกตัวใดๆ เลย
และพ่อก็ได้ค้นพบมาอีกว่า
คราใดที่เจ้าแม้จะใช้กิเลสตัณหาเป็นจุดเริ่มต้น ในกิจกรรมและการงาน
แต่หากเจ้าใช้สติ สมาธิ ปัญญา อันมีหลักศีลธรรม เป็นกรอบป้องกัน
กายและจิตที่ทำกิจกรรมการงานด้วยพลังขับเคลื่อนของสติ สมาธิ ปัญญา ไม่ว่าผลของกิจกรรมการงานเหล่านั้นจะสำเร็จหรือไม่ก็ตาม สิ่งที่เจ้าจักได้ คือ การเพิ่มพูนประสบการณ์ทางวิญญาณ และความรอบรู้ รับรู้ถึงอาการ อารมณ์ที่ผ่อนคลาย โปร่งเบาสบาย ดับและเย็นอย่างสุขสมบูรณ์
พุทธะอิสระ
