สรรพสิ่ง สรรพชีวิต สรรพสัตว์จักตั้งอยู่ได้ ล้วนต้องพึ่งพิงอิงอาศัยซึ่งกันและกันอย่างกลมเกลียวและกลมกลืน
และการที่สรรพสิ่ง สรรพชีวิต สรรพสัตว์จักอยู่ร่วมกันได้อย่างมีปฏิสัมพันธ์อันงดงามนั้น
ล้วนต้องอิงอาศัยเป็นเครื่องเชื่อมผสานกันและกัน ให้ตั้งมั่น พัฒนา ให้อยู่ร่วมกันได้อย่างสันติสุขนั่นก็คือ ศีล สมาธิ สติ ปัญญา
แต่หากคราใดสรรพสิ่ง สรรพชีวิต สรรพสัตว์ ต้องมาขัดแย้ง แก่งแย่ง ล้างผลาญกันและกัน
นั่นแสดงว่าเครื่องเชื่อม เครื่องผสานถูกล้างผลาญทำให้วิปริต ผิด พิการ อ่อนแอจนมิอาจทำให้ความพึ่งพิงอิงอาศัยแสดงศักยภาพอันยิ่งใหญ่ วิเศษ ประเสริฐ เพื่อจักให้สรรพสิ่ง สรรพชีวิต สรรพสัตว์อยู่ร่วมกันได้อย่างสันติสุข
หน้าที่ของเรา คือ ต้องทำให้ความพึ่งพิงอิงอาศัยได้แสดงศักยภาพอันมหัศจรรย์ต่อสรรพสิ่ง สรรพชีวิต สรรพสัตว์ จนเต็มศักยภาพ นั่นก็คือการทำให้ ศีล สมาธิ สติ ปัญญา กลายเป็นมีชีวิต อยู่ใกล้ชิด สนิท แนบแน่กับวิถีชีวิตเรา
จนพูดได้ว่า ชีวิตเราคือ ศีล สมาธิ สติ ปัญญา
ศีล สมาธิ สติ ปัญญา คือ ชีวิตเรา
เมื่อนั้นพลังและวิถีแห่งการพึ่งพิงอิงอาศัยก็จักดำเนินไปอย่างถูกต้อง ตามทำนองคลองธรรม และเมื่อลมหายใจสุดท้ายมาถึง ภพชาติที่ต้องปรารถนาย่อมปรากฎตามที่ตนมุ่งหวังได้
ทำกันได้ไหมจ๊ะ
พุทธะอิสระ
