เทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ที่ทั่วโลกต่างพากันเฉลิมฉลองต้อนรับวันและเวลาแห่งความสุขกันทั่วโลก
ซึ่งถ้าจะว่ากันโดยความเป็นจริงแล้วไม่ว่าผู้คนจะพยายามขวนขวาย ไขว่คว้า แสวงหาความสุขมากสักเพียงใด สุดท้ายก็หนีไม่พ้นจากความทุกข์อยู่ดี
โดยเฉพาะทุกคนที่ตกอยู่ในโลกยุคเสมือนจริงที่มันไม่จริง
ทุกคนก็จะฝันไปตามอารมณ์ที่ชาวโลกเสมือนจริงยัดเยียด เติมเต็มให้กันและกัน โดยไม่เห็นโทษ ไม่เห็นภัยอันแท้จริงที่กำลังจะเกิดขึ้นกับสัตว์โลกผู้อยู่อาศัยโลกใบนี้เลย
รวมความว่า ไม่ว่าพวกคุณจะขวนขวาย ไขว่คว้า แสวงหา เฉลิมฉลองความสุขสักปานใด
สุดท้าย ก็หนีความทุกข์ระทมที่ครอบงำโลกใบนี้ไปไม่พ้นอยู่ดี
ถ้าจะว่ากันให้ถูก การขวนขวาย แสวงหา ความสุขยิ่งมากเท่าใด ความทุกข์ยาก เดือดร้อน ก็ยิ่งถาโถม พุ่งตรงมาหาสัตว์ตนนั้นมากเท่านั้นอยู่ดี
แต่ไม่ว่าจะยังไง มนุษย์ทั้งหลายก็ไม่ควรจะยอมจำนนหรือยอมแพ้ทุกข์โลกที่ครอบงำหมู่สัตว์ แต่ต้องไม่ใช้วิธีที่กำลังทำ กำลังเป็นกันอยู่
เราท่านทั้งหลายลองมาใช้วิธีของพระบรมศาสดาดูบ้าง
ซึ่งพระองค์ทรงตรัสสอนว่า นี่เป็นวิธีที่รอด เป็นเส้นทางแห่งความบรรเทาทุกข์ และสามารถพัฒนาจนทำให้หลุดพ้นจากบ่วงทุกข์ทั้งปวง
เราลองมาเริ่มต้นกับข้อปฏิบัติง่ายๆ สบายๆ ไม่เครียดกันดูก่อนก็ได้
ข้อปฎิบัตินั้นก็คือ
- สัจจะ ความจริงใจ ซึ่งมนุษย์ทุกคนควรจะมีให้แก่กัน เพื่อลดความหวาดระแวง คลางแคลงใจ ที่จะอยู่รวมกันในสถานะของสัตว์สังคม
- ทมะ ความข่มใจ มนุษย์ควรจะมีความข่มจิตข่มใจต่อกันในทุกสถานการณ์ ทุกกรณีที่เกิดขึ้น จะได้ไม่เป็นตัวสร้างความทุกข์ หรือไปเพิ่มทุกข์ให้มันมากขึ้น
- ขันติ ความอดทน อดกลั้น และก็อดออม ต่อในสถานการณ์ที่บีบคั้นทั้งทางกาย และทางจิตใจ ยิ่งต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมที่รุ่มเร้า บีบคั้น จนแทบไม่เหลือทางเลือกให้แก่เรา เราก็ยิ่งต้องมีความอดทน อดกลั้นให้ได้มาก เพื่อความอยู่รอดที่จะตามมา
- จาคะ การให้ การแบ่งปัน นับเป็นสิ่งที่ช่วยบรรเทาความทุกข์ยาก เดือดร้อน กันในสังคมมนุษย์ ได้ในระดับหนึ่ง การแบ่งปัน การเสียสละ จึงจำเป็นที่มนุษย์ทุกผู้ ทุกนาม ควรจะมีและควรจะกระทำอย่างต่อเนื่องเป็นนิจ
เพื่อช่วยกันบรรเทาทุกข์ให้แก่กันและกัน ข้อปฏิบัติทั้งหมดที่หยิบยกขึ้นมานี้ ต่างหากเล่าที่เป็นเครื่องบรรเทาทุกข์ได้อย่างแท้จริง
หาใช้การเฉลิมฉลองใดๆ ไม่
เจริญธรรม เจริญปัญญา เจริญสุข สวัสดีปีใหม่
 
พุทธะอิสระ