ห้องสมุดธรรมอิสระ

สัมมาวาจา คือ การเจรจาชอบ ๔ อย่าง

- ไม่พูดเท็จ คือ การไม่กล่าวสิ่งที่ไม่จริง

- ไม่พูดส่อเสียด คือ การไม่พูดทิ่มแทงให้ใครเจ็บแค้น เสียหาย

- ไม่พูดคำหยาบ คือ การไม่กล่าวถ้อยคำ ให้คนในสังคมเขาเห็นว่าเป็นคำหยาบโลน

- ไม่พูดเพ้อเจ้อ คือ การไม่พูดในสิ่งที่ไร้สาระ หาหลักการมิได้

.

แล้วเจริญธรรมอันเป็นเครื่องแก้ วจีทุจริตทั้งสี่ด้วยอธิฐานธรรม

ธรรมที่ควรตั้งไว้ในใจ ๔ อย่าง ได้แก่

- ปัญญา ความรอบรู้ในกองสังขาร และกฎแห่งกรรม

- สัจจะ ความจริงใจ

- จาคะ การบริจาค

- อุปสมะ ความสงบระงับของจิตใจ

.

สัมมาวาจานี้ หากผู้ละเมิดด้วยความไม่มีสติ สติวิปลาส ไม่ตั้งใจ ไม่มีเจตนาที่จะให้ผู้รับฟังเข้าใจคลาดเคลื่อน ไปจากความจริง ด้วยคำพูดของตนเอง ก็ไม่ถือว่าเป็นผู้ละเมิดสัมมาวาจาและแม้หากพูดไปแล้ว ไม่มีคนเชื่อ แต่จักมิได้เป็นมิจฉาวาจาแก่ผู้ฟัง

แต่จักเป็นมิจฉาวาจาแก่ผู้พูดเสียเอง

.

มรรควิถี ในข้อนี้ จัดเป็นสจิตตกะ คือต้องมีเจตนาและผู้ฟังต้องเชื่อด้วย

.

พุทธะอิสระ