หลายวันมาแล้วที่พุทธะอิสระพยายามเรียกร้องให้ผู้มีหน้าที่รับผิดชอบในการควบคุมดูแลความสงบเรียบร้อยในบริเวณมณฑลพิธีท้องสนามหลวง ที่เรียกว่า กอร.รส.
พุทธะอิสระไม่อาจทนเห็นประชาชนคนของพ่อต้องทรมานจากการอดข้าวอดน้ำ ในการยืนรอเข้ากราบพระบรมศพองค์พ่อหลวง
ทั้งที่เราก็พยายามจะหาวิธีลักลอบนำข้าวผัด ก๋วยเตี๋ยวผัด ขนมและผลไม้ใส่รถบรรทุกไปไล่แจกตามถนน ที่ผู้คนยืนรอคิวตากแดด ตากฝน อดอาหาร
แต่ก็ถูกเจ้าหน้าที่ของกองอำนายการร่วมมาห้ามปรามด้วยข้ออ้างว่าผิดระเบียบ
ฉันมาคิดว่าในโลกนี้มันยังมีระเบียบอะไรที่ทรมานประชาชนให้ต้องทนอดข้าว อดน้ำ ตากแดด ตากฝน จนถึงกับล้มเป็นลมกลางถนนด้วยหรือ
พวกที่คิดสร้างระเบียบเช่นนี้ขึ้นมา เขาเคยรับรู้ถึงความทุกข์ยากเดือดร้อนของประชาชนบ้างหรือไม่
วันนี้อากาศร้อนมาก บรรยากาศรอบท้องสนามหลวงกลายเป็นแดนมิคสัญญี
เพราะทุกหนึ่งชั่วโมงจะมีรถพยาบาลเปิดไซเรนวิ่งมารับคนเป็นลม ตั้งแต่เช้าจนถึงดึกดื่น
ฉันเห็นแล้วรู้สึกทุกข์ใจเป็นอย่างมาก
พยายามหาวิธีให้คนนำอาหารที่กองอำนวยการร่วมเขาอนุญาตให้แจกได้ คือ ไข่ต้ม ผลไม้ ขนมหวาน ให้คนขนไปแจกทั้งวันทั้งคืน
แต่ก็เหมือนกับนำไปถมทะเล เพราะไม่เพียงพอต่อผู้คน อดรนทนอยู่ไม่ได้ ฉันจึงให้มหาหยกโทรไปหา ผ.อ. กอร.รส. ว่า พวกท่านจะทนเห็นประชาชนอดอาหารอยู่อย่างนี้ โดยไม่คิดจะหาวิธีช่วยเหลือเลยหรือ
เป็นไปได้หรือไม่ว่า ฉันขออนุญาตนำขาวผัด ก๋วยเตี๋ยวผัดใส่ห่อนำไปแจกเพื่อประทังหิวได้หรือไม่
คำตอบที่ได้รับคือไม่ได้มันผิดระเบียบ
การที่นำเอาอาหารมาแจกแล้วไม่ทั่วถึง จักกลายเป็นการทำร้ายประชาชนที่เขาไม่ได้รับอาหารเสียมากกว่า
นี่คือความคิดของ ผ.อ. กอร.รส.
ฉันจึงพูดกลับไปว่า หากคุณเห็นระเบียบสำคัญกว่าชีวิตประชาชนเช่นนี้แล้ว คุณจะแก้ปัญหาที่ประชาชนไม่มีอาหารกินได้อย่างไร
ท่าน ผ.อ.กอร.รส. พูดไม่ใช่ประชาชนไม่มีข้าวกินนะครับ
เรามีจุดแจกอาหารแต่ประชาชนไม่ไปกินเอง
ฉันจึงเถียงว่า พวกคุณทำไมถึงโลกสวยนัก ทำไมถึงไม่เอาความสะดวกสบายของประชาชนเป็นหลัก
คุณคิดว่าคนต่างจังหวัดที่เดินทางมาเป็นหมู่คณะ เขาจะกล้าที่จะแยกตัวออกไปจากแถว เพื่อไปที่จุดเลี้ยงอาหารของพวกคุณเช่นนั้นหรือ
การที่ชาวบ้านต้องมายืนทนตากแดด ตากฝนเข้าแถวก็เพื่อจะรอคิว เข้าไปกราบพระบรมศพ
หากเขาต้องเดินออกไปหาจุดแจกอาหาร นั่นก็หมายความว่าเขาต้องเสียสิทธิในการเข้าคิว และอาจจะพลัดหลงจากพี่น้องของพวกเขาที่มาด้วยกัน
ระเบียบที่พวกคุณพยายามรักษา แต่มันทำให้ประชาชนเป็นทุกข์ พวกคุณไม่รู้สึกอะไรเลยหรือ
สิ่งที่ได้รับคำตอบก็คือ ท่าน ผ.อ. กอร.รส. พยายามอธิบายว่าประชาชนที่มาจากต่างจังหวัด กระทรวงมหาดไทยและผู้ว่าราชการจังหวัดจะจัดหาอาหารบริการแก่ประชาชนที่เดินทางมาอยู่แล้ว
ฉันถามว่า ชาวบ้านเขาได้รับข้าวกล่องเมื่อออกเดินทางมาจากบ้านเวลาตีห้า คุณแน่ใจหรือว่าข้าวหนึ่งกล่องของคุณจะสามารถอิ่มท้องจนถึงหกโมงเย็นหรือตีหนึ่งของอีกวันได้หรือ
และคุณกล้ารับรองหรือไม่ว่า ประชาชนได้รับข้าวกล่องกันทุกคน
คำตอบก็คือ ผมไม่อาจรับรองได้ แต่ก็เข้าใจว่าประชาชนที่เดินทางมาจากต่างจังหวัดทุกคนจักได้รับอาหารจากผู้ว่าราชการจังหวัดและหัวหน้าคณะนำมาทุกคน
ฉันสวนไปว่า นั่นคือสิ่งที่คุณคิดเอาเอง
แต่สิ่งที่ฉันได้รับฟังจากปากชาวบ้านคือ ตั้งแต่ออกเดินทางจนมาเข้า เขายังไม่ได้กินอะไรมาเลย คิวเขาต้องมารอคิวเข้ากราบพระบรมศพไม่ต่ำกว่า ๖ ถึง ๑๒ ชั่วโมง
เขาหิว เขากระหาย เขาอ่อนล้า เขาร้อน เขาเปียกฝน
แล้วเขาก็ไปพูดกันว่า งานพระบรมศพของพระมหากษัตริย์ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐยิ่ง ทำไมถึงปล่อยให้ประชาชนอดอยากเช่นนี้ นี่คือคำพูดที่ฉันฟังแล้วรู้สึกเจ็บปวด
แล้วพวกคุณจะแก้ปัญหากันอย่างไร
คำตอบจากท่าน ผ.อ. กอร.รส. คือ พวกผมจักพยายามประชุมหาวิธีแก้ปัญหากันต่อไป
ขอบคุณที่พยายาม แต่ขออย่าได้ช้า เพราะประชาชนจักมาเติมอีกเป็นจำนวนมาก ก็เท่ากับปัญหาและความเสียหายก็จะขยายวงกว้างออกไปมาก
หลังจากวางสายจากนายทหารใหญ่แล้ว
ฉันสั่งให้มหาหยกรีบโทรไปหา พลอากาศตรี สุพิชัย สุนทรบุระ รองเลขาธิการสำนักพระราชวัง เพื่อขอความกรุณาให้ช่วยกันแก้ปัญหาประชาชนอดอาหารในงานพระบรมศพขององค์พ่อหลวง
คำตอบก็คือ ผมจักรีบนำเรื่องนี้เข้าหารือกับที่ประชุม เพื่อหาทางแก้ปัญหาอย่างเร่งด่วนเลยครับ
ขอบคุณ ขอบคุณมาก ๆ ที่ท่านกรุณารับรู้ถึงความทุกข์ยากเดือดร้อนของประชาชน
และในเวลานี้ ด้วยสภาวะบีบคั้น เจ้าหน้าที่จึงจำต้องยอมอนุญาตให้เขาไปแจกอาหารที่จุดรอคิวได้
จึงเป็นที่มาของเต็นท์จิตอาสา ทุกเต็นท์ต่างพากันนำอาหารไปเลี้ยงพี่น้องประชาชนได้มากขึ้น ขอขอบคุณ เจ้าหน้าที่ทุกคนที่ยังเห็นความทุกข์ของประชาชนมาก่อนระเบียบ ที่ไม่มีกฎหมายรองรับ
พุทธะอิสระ
(ขอขอบคุณเจ้าของภาพไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ)
