ขณะที่ทุกคนกำลังยืนทำความเคารพไว้อาลัยต่อเพลงสรรเสริญพระบารมีในท้องสนามหลวง
สิ่งที่ลูกทำได้คือนั่งนิ่งๆ อยู่ในเต็นท์เบอร์เก้า แล้วหวนระลึกถึงภาพของพ่อที่ทรงงานหนัก เหนื่อยมาตลอดชีวิตเพื่อลูกไทยหลานไทยทุกคน
ลูกเห็นภาพของพ่อมีเหงื่อไหลโทรมทั่วพระวรกายแล้วทำให้ลูกน้ำตาไหลอย่างไม่รู้สึกอายผู้คนที่หันมามองลูก มายกมือไหว้ลูก
เมื่อจบเพลงสรรเสริญพระบารมีแล้วลูกจึงรีบลุกขึ้นสั่งการให้ลูกหลานทุกคนที่มาช่วยงานให้รีบนำอาหารและน้ำดื่มไปแจกจ่ายพี่น้องของเราที่เขาเดินทางมาร่วมงานพระศพพ่อ
เรียกว่า “ทำงานให้หนักเพื่อขับไล่ความเศร้าโศกจากการคิดถึงพ่อ”
ทุกวันนี้ชีวิตลูกพอลืมตาตื่นไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน หัวจิตหัวใจแทบอยากจะพาสังขารอันทรุดโทรมมาที่สนามหลวงเพื่อให้ได้อยู่ใกล้พ่อ
แต่ก็จนใจที่ลูกหลานบริวารคนที่เขาอยู่ใกล้ลูกต่างพากันอ่อนเปลี้ยเพลียแรงกันไปตามๆ กัน
ด้วยเพราะการประกอบอาหารเพื่อจะเลี้ยงคนนับพันนับหมื่นในแต่ละวัน จะต้องจัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์มาก กำลังพลก็จักต้องใช้มาก และใช้ทุนทรัพย์มาก
ผู้คนที่ผลัดเปลี่ยนกันเข้ามาเป็นจิตอาสา แม้จะมีจำนวนมาก แต่งานก็หนักหนาสาหัสนัก เพราะเมนูอาหารที่ลูกสั่งให้ทำในแต่ละวันต้องดี ต้องอร่อยถูกปากคนกิน และต้องเร็วจะได้สดร้อนถูกใจคนกิน จักได้สมพระเกียรติในงานของพ่อ
เมื่อลูกกำหนดมาตรฐานในการประกอบอาหารเอาไว้เช่นนี้ จึงกลายเป็นแรงกดดันให้ผู้ช่วยงานทุกคนต้องพิถีพิถันที่จะตระเตรียมวัสดุประกอบอาหารในแต่ละชนิดอย่าประณีตบรรจง
แม้อาหารที่มีผู้นำมาเสริมช่วยเลี้ยง ลูกก็ต้องเข้าไปเช็คไปตรวจสอบว่าดีมีคุณภาพหรือไม่ และถ้าเป็นชนิดอาหารที่ซ้ำซ้อนกัน ลูกก็จะให้แจกเหลื่อมเวลากัน
เพื่อให้คนที่เขานำอาหารมาช่วยเขาได้ภาคภูมิใจว่าอาหารของเขาเป็นที่ต้องการของทุกคน และไม่นำไปทิ้งขว้างให้เสียของ
ลูกเห็นคณะทำงานแต่ละคนที่มาช่วยงานทั้งที่วัดอ้อน้อย ซึ่งก็มีทั้งพระ ทั้งฆราวาส และที่มาช่วยงานที่เต็นท์อาหารล้วนแต่ทุ่มเทเสียสละทำงานอย่างจริงจังตั้งใจแล้ว ยิ่งทำให้ลูกต้องเข้มแข็ง ตั้งมั่น เพื่อจะได้ให้พวกเขาเห็นว่าลูกยังสามารถเป็นหลักชัย หลักใจ ในการทำพูดคิดให้แก่พวกเขาได้
พ่อจ๋า พ่อไม่ต้องห่วงพวกลูกไทยหลานไทยดอกนะจ๊ะ เพราะพวกเราเริ่มเจริญเติบโตทางจิตวิญญาณและร่างกายกันแล้ว ทุกคนเริ่มคิดได้กันแล้วว่า เราจะมัวแต่นั่งหวังพึ่งพ่ออย่างเดียวไม่ได้แล้ว พวกเราจักต้องเหยียบยืนลุกขึ้นและก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างมีสติ ชาญฉลาด องอาจงดงาม ด้วยลำแข้งตนเองให้ได้
โดยเฉพาะพวกลูกไทยหลานไทยวัยละอ่อน ซึ่งจะเป็นพลังของแผ่นดินต่อไปในอนาคต ต่างพากันออกมาช่วยกันทำคุณประโยชน์สาธารณะกันทั้งแผ่นดิน ตามที่พ่อมุ่งหวังและทรงทำให้ดูเป็นครูให้เห็น
พ่อจ๋า พ่อเหนื่อยเพื่อลูกๆ มากแล้ว พ่อพักผ่อนให้สบายเถิดนะจ๊ะ พวกลูกๆ สัญญาว่าจะเดินตามรอยบาทของพ่ออย่างไม่ให้ขาดตกบกพร่อง
พุทธะอิสระ
