สัพเพ  สังขารา  อะนิจจา       
    สังขารคือร่างกายจิตใจ     แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น
    มันไม่เที่ยง     เกิดขึ้นแล้วดับไป   มีแล้วหายไป
สัพเพ  สังขารา  ทุกขา        
    สังขารคือร่างกายจิตใจ   แลรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น               
    มันเป็นทุกข์ทนยาก     เพราะเกิดขึ้นแล้วแก่เจ็บตายไป
สัพเพ  ธัมมา  อะนัตตา               
    สิ่งทั้งหลายทั้งปวง   ทั้งที่เป็นสังขาร   แลมิใช่สังขารทั้งหมดทั้งสิ้น           
    ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน  ไม่ควรถือว่าเรา ว่าของเรา ว่าตัวว่าตนของเรา
อะธุวัง  ชีวิตัง                                 ชีวิตของเราเป็นของไม่ยั่งยืน
ธุวัง  มะระณัง                                ความตายเป็นของยั่งยืน
อะวัสสัง  มะยา  มะริตัพพัง               อันเราจะพึงตายเป็นแน่แท้
มะระณะปะริโยสานัง เม ชีวิตัง           ชีวิตของเรา  มีความตายเป็นที่
                                                     สุดรอบ
ชีวิตัง  เม  อะนิยะตัง                       ชีวิตของเรา  เป็นของไม่เที่ยง
มะระณัง  เม  นิยะตัง                       ความตายของเราเป็นของเที่ยง
วะตะ                                              ควรที่จะสังเวช
อะยัง  กาโย                                  ร่างกายนี้หนอ
อะจิรัง                                            มิได้ตั้งอยู่นาน
อะเปตะวิญญาโน                             ครั้นปราศจากวิญญาณ
ฉุฑโฑ                                             อันเขาทิ้งเสียแล้ว
อะธิเสสะติ                                      จักนอนทับ
ปะฐะวิง                                           ซึ่งแผ่นดิน
กะลิงคะรัง  อิวะ                              ประดุจดังว่าท่อนไม้และท่อนฟืน
นิรัตถัง ฯ                                         หาประโยชน์มิได้ดังนี้แล.