ตัง โข ปะนะ ภะคะวันตัง เอวัง กัลยาโณ กิตติสัทโท อัพภุคคะโต
        ก็กิติศัพท์อันงามของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ได้ฟุ้งไปแล้ว
        อย่างนี้ว่า
อิติปิ โส ภะคะวา
        เพราะเหตุอย่างนี้ ๆ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น
อะระหัง
        เป็นผู้ไกลจากกิเลส
สัมมาสัมพุทโธ    
        เป็นผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
วิชชาจะระณะสัมปันโน   
        เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ
สุคะโต    
        เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี
โลกะวิทู     
        เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง
อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะ สาระถิ  
        เป็นผู้สามารถฝึกบุรุษที่สมควรฝึกได้
        อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า
สัตถา เทวะมะนุสสานัง   
        เป็นครูผู้สอนของเทวดา และมนุษย์ทั้งหลาย
พุทโธ     
        เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม
ภะคะวาติ    
       เป็นผู้มีความจำเริญจำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์ ดังนี้.