ปุจฉา  :  ทำไมเถรสมาคมจึงไม่ให้ผู้หญิงบวชทั้ง ๆ ที่มีวัดร้างอยู่ถึง 6,000 วัด และมีพระลดลงเหลือเพียง 80,000 รูป

ศาสนาพุทธในประเทศอื่นก็ให้สิทธิผู้หญิงที่จะบวช  ยกเว้นไทย เขมร ลาว และพม่า บวชแบบแยกวัดก็ได้นะเจ้าคะ

วิสัชนา  :  มิใช่มหาเถร มีอำนาจห้ามหรืออนุญาต แต่เป็นด้วยพระวินัยกรรม ที่กำหนดไว้ว่า ผู้หญิงที่จะมาบวชในพระพุทธศาสนา

ต้องมาอยู่ที่วัด นุ่งขาวห่มขาว ถือศีลแปด ในสำนักของพระภิกษุณี อย่างน้อย 6 เดือน จนถึง 6 ปี เพื่อดูนิสัย และพฤติกรรม

ว่าเหมาะสมที่จักเป็นผู้ได้รับคำสั่งสอนหรือไม่ หากไม่เหมาะหมู่พระภิกษุณีก็จักไม่อนุญาติให้เธอบรรพชาเป็นเณร เรียกว่า สามเณรี

และเมื่อเป็นเณรแล้ว จัดต้องแสดงตนให้เป็นที่ประจักษ์ว่า เธอได้ปฏิบัติตนอย่างเคร่งครัดในคำสอนของครูบาอาจารย์ หากครูอาจารย์

เห็นว่าเธอเหมาะสมจึงจะประชุมพระภิกษุณี ซึ่งก็ต้องมีไม่น้อยกว่า 5 รูป เพื่อยกเธอขึ้นเป็น ภิกษุณี และอุปัฌย์ชาที่เป็นภิกษุณี

ต้องพาเธอไปสวดญัติ ในหมู่สงฆ์ที่เป็นภิกษุผู้ชาย ให้ท่านได้รับรู้ว่าเธอมีศรัทธาปสาทะอันบริสุทธิ์ที่จักบวช อยู่ในพระพุทธศาสนา

พร้อมที่จักเป็นผู้รักษาศีล 311 ข้อได้เป็นอย่างดี เมื่อเรื่องมันเป็นดังกล่าวมานี้คุณก็คงจะรู้ว่าประเทศเราไม่มีพระภิกษุณี มาตั้งแต่

เริ่มตั้งกรุงรัตนโกสินทร์แล้ว แม้สมัยอยุธยาจะมีก็โดนพม่ากวาดต้อนไปหมด   จนในที่สุดก็สูญพันธุ์ไปด้วยเงื่อนไขทางพระวินัย

ซึ่งเป็นหลักของนักบวชในศาสนานี้ จึงเป็นที่มาว่าทำไมผู้หญิงจึงบวชพระในประเทศนี้ไม่ได้ เฮ่อ.... เหนื่อยๆ........

พุทธะอิสระ

บทความอื่นๆ