วิถีแห่งพุทธะตอนที่ ๕ ข้อคิดจากผู้เขียน
ลูกรัก สมาธิที่ดีไม่ควรจะมีเฉพาะตอนนั่งหลับตา มันควรจะอยู่
ในทุกอิริยาบถอย่างสม่ำเสมอ จนกลายเป็นปกติธรรม
ลูกรัก เมื่อใดที่เจ้าหยุด
ความนิ่งก็เกิด ความสงบก็จักปรากฏ
ความตรึกตรอง เจ้าก็จักได้เป็นเจ้าของ
เมื่อตรอง จิตผ่อง ก็จักมี
ลูกรัก อารมณ์จะต้องเป็นหนึ่งเดียวกับกาย ไม่ใช่หนึ่งเดียวกับ
พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ธรรมชาติ จักรวาล โลกพลังหรือ
ต่ออะไร อะไร แต่เป็นปฏิปักษ์ต่อกายตน...นั่นไม่ใช่วิถีคิดแห่งพุทธ-
ธรรมนี้แน่
ลูกรัก สมาธิ เป็นพลังของพฤติกรรม ความตั้งมั่น ความระลึก-
รู้ เป็นผู้ช่วยสนับสนุนพฤติกรรม ความใคร่ครวญไตร่ตรอง เป็นเครื่อง
รองรับพฤติกรรม ความมีคุณมีประโยชน์ เป็นสาระปราศจากโทษ เป็น
ประโยชน์ต่อจิตวิญญาณ