"เฮ้ยระวัง!"
ผมหันไปดูก็เห็นหลวงปู่ลอยละลิ่วออกจากพื้นที่ตรงนั้นแล้วด้วยท่าทาง สง่าผ่า เผย ต่อจากนั้นไม่นาน นักก้อนหินขนาดถัง 200 ลิตร ที่ผมได้ใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในการงัดเพื่อกลิ้งให้ไปกองรวม กันตรงสันทำนบก็เหวี่ยงเอาผมเสียหลัก เท้าเจ้ากรรมก็ดันเหยียบพลาดไปเจอเถาวัลย์ที่กองรวมกันไว้ตรงร่องหุบเขาด้วย ความตกใจ ผมจึงสละก้อนหินก้อนนั้นแล้วทิ้งตัวหลบใน พ้นทิศทางการตามบดขยี้ของมันด้วยความรู้สึกราวกับว่าแค้น กันมาหลายชาติ
อนิจจาที่ผมเสียหลักและพุ่งตัวหลบไปนั้นแท้ที่จริงแล้ว มันคือร่องหุบเขาที่สูงชัน เต็มไปด้วยหินดอกจอกอันแหลมคม แต่ด้วยสัญชาตญาณและบารมีหลวงปู่ ผมจึงกลิ้งและม้วนตัวลงไปตามร่องหุบเขาที่ยาวไกลโดยเจ็บตัวเพียงเล็กน้อย ซึ่งหลวงปู่ได้มีเมตตาทายาหม่องให้และทำงานได้ต่อจน ถึงเวลาเลิกงาน สรุปแล้วคือผมก็หายสงสัยเช่นเดียวฝรั่งครับ แต่ยังแปลกใจอยู่หน่อยหินที่ผมกลัวจะหล่นทับถึงกับยอมทิ้ง ตัวหลบให้พ้นทิศทางนั้น ไม่ได้กลิ้งตามผมลงไปหรอกครับ เพราะปรากฏว่าหินมันกลิ้งลงไปในร่องและสะดุดหยุดนิ่งบน ปากหุบเขาชนิดเส้นยาแดงผ่าแปด ลูกหลาน 5-6 คน ช่วยกันผลักมันยังไม่ยอมเขยื้อนต้องช่วยกันอยู่เป็นนานกว่าจะเชิญ มันขึ้นจากร่องนั้นได้
ตามที่ผมเล่าสู่กันฟังจบไปแล้วนั้น เป็นเหตุ การณ์ที่เกิดระหว่างงาน พัฒนาสร้างเขื่อนกักเก็บน้ำบริเวณไหล่เขา ที่มีลูกหลานร่วมกิจกรรมกว่า 10 คน ข้อเขียนนี้จะเท็จจริงประการใด ได้โปรดใช้วิจารณญาณตามเหตุและผลของท่านเองนะครับ เพราะผมคงสรุปไม่ได้เสียเลยทีเดียวว่าเป็น เหตุโดยบังเอิญหรือเป็นการแสดง กรณีนี้หากเป็นเหตุโดยบังเอิญหลวงปู่กระโดดหลบไปนิดเดียวก็น่าจะพ้นอันตราย จากหินก้อนนั้นได้ คิดว่าคงไม่ถึงกับต้องโดดสูงถึงระยะกว่า 3 เมตรแล้วลอยไปลงใกล้จุดที่ผมพักอยู่ในท่วงทีที่สง่าสวย งาม พร้อมกับลงนั่งบนขอนไม้เล็กๆ ได้อย่างนิ่มนวล ซึ่งเป็น ระยะทางอันยาวไกลร่วม 15 เมตร ครับขณะที่ผมเขียนเรื่องนี้ ภาพหลวงปู่บินยังลอย อยู่ในความทรงจำของผมไม่ลืมเลือนเสมือนหนึ่งพึ่งเกิดผ่านไปสดๆ ร้อนๆ ครับ
ท้ายข้อเขียนนี้ ผมในนามประธานชมรมธรรมะอิสระ ถ้ำไก่หล่น ขอกราบขอบพระคุณท่านผู้มีอุปการคุณทุกท่าน ที่มีจิตเมตตา เสียสละเวลาอันมีค่า ร่วมบริจาคสิ่งของเงินทองพร้อมอาหาร รวมทั้งสละแรงกาย แรงใจช่วยเหลือเกื้อกูล ในกิจกรรมต่างๆ ของชมรมฯ ด้วยดีเสมอมา ชมรมฯ รู้ซึ้ง ซาบซึ้ง และขออนุโมทนาในกุศลเจตนาดีของท่านผู้ใจ อารีทั้งหลายไว้ ณ โอกาสนี้
ความแปรปรวน
ลูกรัก
สรรพสิ่ง
เริ่มประปราย
ดาราราย
เปลี่ยนวิถี
ทะเลลึก
เนิ่นนานปี
มาวันนี้
กลายเป็นสูง
ผมหันไปดูก็เห็นหลวงปู่ลอยละลิ่วออกจากพื้นที่ตรงนั้นแล้วด้วยท่าทาง สง่าผ่า เผย ต่อจากนั้นไม่นาน นักก้อนหินขนาดถัง 200 ลิตร ที่ผมได้ใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในการงัดเพื่อกลิ้งให้ไปกองรวม กันตรงสันทำนบก็เหวี่ยงเอาผมเสียหลัก เท้าเจ้ากรรมก็ดันเหยียบพลาดไปเจอเถาวัลย์ที่กองรวมกันไว้ตรงร่องหุบเขาด้วย ความตกใจ ผมจึงสละก้อนหินก้อนนั้นแล้วทิ้งตัวหลบใน พ้นทิศทางการตามบดขยี้ของมันด้วยความรู้สึกราวกับว่าแค้น กันมาหลายชาติ
อนิจจาที่ผมเสียหลักและพุ่งตัวหลบไปนั้นแท้ที่จริงแล้ว มันคือร่องหุบเขาที่สูงชัน เต็มไปด้วยหินดอกจอกอันแหลมคม แต่ด้วยสัญชาตญาณและบารมีหลวงปู่ ผมจึงกลิ้งและม้วนตัวลงไปตามร่องหุบเขาที่ยาวไกลโดยเจ็บตัวเพียงเล็กน้อย ซึ่งหลวงปู่ได้มีเมตตาทายาหม่องให้และทำงานได้ต่อจน ถึงเวลาเลิกงาน สรุปแล้วคือผมก็หายสงสัยเช่นเดียวฝรั่งครับ แต่ยังแปลกใจอยู่หน่อยหินที่ผมกลัวจะหล่นทับถึงกับยอมทิ้ง ตัวหลบให้พ้นทิศทางนั้น ไม่ได้กลิ้งตามผมลงไปหรอกครับ เพราะปรากฏว่าหินมันกลิ้งลงไปในร่องและสะดุดหยุดนิ่งบน ปากหุบเขาชนิดเส้นยาแดงผ่าแปด ลูกหลาน 5-6 คน ช่วยกันผลักมันยังไม่ยอมเขยื้อนต้องช่วยกันอยู่เป็นนานกว่าจะเชิญ มันขึ้นจากร่องนั้นได้
ตามที่ผมเล่าสู่กันฟังจบไปแล้วนั้น เป็นเหตุ การณ์ที่เกิดระหว่างงาน พัฒนาสร้างเขื่อนกักเก็บน้ำบริเวณไหล่เขา ที่มีลูกหลานร่วมกิจกรรมกว่า 10 คน ข้อเขียนนี้จะเท็จจริงประการใด ได้โปรดใช้วิจารณญาณตามเหตุและผลของท่านเองนะครับ เพราะผมคงสรุปไม่ได้เสียเลยทีเดียวว่าเป็น เหตุโดยบังเอิญหรือเป็นการแสดง กรณีนี้หากเป็นเหตุโดยบังเอิญหลวงปู่กระโดดหลบไปนิดเดียวก็น่าจะพ้นอันตราย จากหินก้อนนั้นได้ คิดว่าคงไม่ถึงกับต้องโดดสูงถึงระยะกว่า 3 เมตรแล้วลอยไปลงใกล้จุดที่ผมพักอยู่ในท่วงทีที่สง่าสวย งาม พร้อมกับลงนั่งบนขอนไม้เล็กๆ ได้อย่างนิ่มนวล ซึ่งเป็น ระยะทางอันยาวไกลร่วม 15 เมตร ครับขณะที่ผมเขียนเรื่องนี้ ภาพหลวงปู่บินยังลอย อยู่ในความทรงจำของผมไม่ลืมเลือนเสมือนหนึ่งพึ่งเกิดผ่านไปสดๆ ร้อนๆ ครับ
ท้ายข้อเขียนนี้ ผมในนามประธานชมรมธรรมะอิสระ ถ้ำไก่หล่น ขอกราบขอบพระคุณท่านผู้มีอุปการคุณทุกท่าน ที่มีจิตเมตตา เสียสละเวลาอันมีค่า ร่วมบริจาคสิ่งของเงินทองพร้อมอาหาร รวมทั้งสละแรงกาย แรงใจช่วยเหลือเกื้อกูล ในกิจกรรมต่างๆ ของชมรมฯ ด้วยดีเสมอมา ชมรมฯ รู้ซึ้ง ซาบซึ้ง และขออนุโมทนาในกุศลเจตนาดีของท่านผู้ใจ อารีทั้งหลายไว้ ณ โอกาสนี้
ความแปรปรวน
ลูกรัก
สรรพสิ่ง
เริ่มประปราย
ดาราราย
เปลี่ยนวิถี
ทะเลลึก
เนิ่นนานปี
มาวันนี้
กลายเป็นสูง
