วันที่ ๒๓ ตุลาคม ๒๕๖๓ เป็นอีกวันหนึ่งที่ลูกไทย นามว่า พุทธะอิสระ ได้รับพระมหากรุณาธิคุณ จากองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระบรมราชินี และสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ ที่ทรงมีพระมหากรุณาธิคุณต่อคนไทยหัวใจรักชาติทุกคน
ขณะที่พุทธะอิสระนำประชาชนมารอเฝ้ารับเสด็จเมื่อใกล้เวลาที่จะเสด็จออกเยี่ยมเยือนประชาชน พุทธะอิสระนั่งอยู่แถวหลังสุดในบริเวณหน้าประตูวิเศษชัยศรี มีบรรดาข้าราชบริพารในพระองค์ออกเดินตรวจตราความเรียบร้อย
หนึ่งในข้าราชบริพารนั้น คือ คุณ ฐิติราช หนองหารพิทักษ์ เดินมาทักฉันพร้อมยกมือไหว้ แล้วพูดว่า
“อ้าว หลวงปู่ทำไมถึงได้มานั่งอยู่ด้านหลังหล่ะ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงต้องการจะพบหลวงปู่ มานั่งรออยู่ข้างหน้านี่เลย หากทรงเห็นหลวงปู่คงจะดีพระทัย”
ด้วยถ้อยคำนี้
จากที่คิดจะหลบๆ แอบอยู่ด้านหลัง จึงจำเป็นต้องมานั่งอยู่ด้านหน้า
เวลาต่อมา องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระบรมราชินี สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ ได้เสด็จพระดำเนินเยี่ยมเยือนราษฎรมาใกล้ๆ ฝั่งตรงข้าม
สมเด็จพระบรมราชินีทรงเหลือบพระเนตร มาเห็นพุทธะอิสระนั่งอยู่ตรงข้าม จึงทรงชี้ให้แก่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงทอดพระเนตร ว่าพุทธะอิสระนั่งอยู่รอเฝ้ารับเสด็จ อยู่ฝังตรงข้าม
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จึงทรงเสด็จพระดำเนินข้ามตรงมาหาฉัน แล้วทรงยิ้มให้พร้อมทั้งสมเด็จพระบรมราชินี และ สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ
ฉันเห็นเช่นนั้น ก็ตกใจเล็กน้อยเพราะไม่คาดคิดว่า ทั้ง ๒ พระองค์จะยังทรงจดจำพุทธะอิสระได้ จึงนั่งคุกเข่าประนมมือก้มลงกราบไปที่พระบาทองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ด้วยจิตใจที่เต็มตื่นด้วยความปิติ
สมเด็จพระบรมราชินี ทรงเสด็จพระดำเนินถอยหลัง เล็กน้อยเพราะทรงรู้ว่า พุทธะอิสระยังมิได้ลาศีล พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจึงทรงเอื้อมพระหัตถ์มาจับที่ไหล่พร้อมทรงตรัสว่า
“ขอบคุณมากนะ……………………..”
“ฉันทูลตอบพระองค์ไปว่า เป็นหน้าที่ของข้าพระพุทธเจ้า พระเจ้าค่ะ”
พุทธะอิสระ
-------------------------------------------------
Their Majesties’ Mercy were like Rain from Heaven Pouring into Our Hearts
October 24, 2020
October 23, 2020 was another day that a Thai named Buddha Issara
received mercy from His Majesty the King, Her Majesty the Queen and Her Royal Highness Princess who are merciful towards all patriotic Thais.
I led a group of people who came to Wiset Chaisri Gate of the Grand
Palace. While waiting to receive the royal family, I was sitting on the last row, some vassals came out for inspection.
Among the vassals was Pol Lt-General Thitirat Nongharnpitak who came to greet and pay respect to me and said, “Why Luang Pu is sitting on the last row? His Majesty wants to meet you. Please come to sit in the front row
because He would be pleased to see you.”
Because of these words, I had to sit in the front row even though I initially wanted to hide in the back.
Later, when His Majesty the King, Her Majesty the Queen and Her Royal Highness Princess came to meet with people, the Queen noticed I was sitting on the opposite side. She pointed the King that I was sitting on the opposite side of the path. The King then walked towards me. The King, the Queen and the Princess smiled at me.
I saw that and felt a little shocked because I never thought that they could remember me. Therefore, I prostrated myself at the feet of the King and my heart was filled with bliss.
The Queen stepped back a little when she knew that I did not yet leave the
Buddhist monkhood. The King touched at one of my shoulder and said,
“thank you very much ...................….”
I replied, “Your Majesty, I deem it my duty.”
Buddha Issara
