คราวที่แล้วได้หยิบยกเอากรรม ๑๒ มาวิสัชนาแก่ผู้สงสัยไปในระดับหนึ่งไปแล้ว
แต่ดู ดู เหมือนผู้รับรู้รับฟัง ยังจะไม่แจ่มชัดถึงรากเหง้าของกรรมทั้งปวง
วันนี้จึงขอนำกรรมทั้ง ๑๒ อาการ มาอธิบายขยายความให้ท่านทั้งหลายได้เข้าใจ ให้แจ่มชัดมากยิ่งขึ้น หรือไม่ บางคนมีสติปัญญากล้าแข็ง อาจรู้สึกสว่าง กระจ่างแจ้งขึ้นมาบ้างก็เป็นได้
อโหสิกรรม คือ กรรมที่ต้องประกอบด้วยเมตตา เจตนา วิมุตติ อันแรงกล้า ตั้งมั่นที่จะมีให้แก่สรรพสัตว์ผู้ร่วมเกิด แก่ เจ็บ ตาย โดยปราศจากอคติ ๔ คือ
1. ฉันทาคติ คือ ความลำเอียงเพราะชอบพอ
2. โทสาคติ คือ ความลำเอียงเพราะโกรธหรือชิงชัง
3. โมหาคติ คือ ความลำเอียงเพราะหลง หรือ ความลำเอียงเพราะความเขลา
4. ภยาคติ คือ ความลำเอียงเพราะกลัว
ด้วยมีองค์ประกอบ ดังกล่าวเช่นนี้ กรรมนั้นๆ จึงหยุดยั้งการให้ผลได้ ฉะนั้นคำว่า อโหสิกรรม จะไม่สมบูรณ์เลย
หากไม่มีเมตตา
ไม่มีเจตนา
มีอคติ
ก็จะไม่มีวิมุตติ ความหลุดพ้นจากอำนาจแห่งกรรม
อโหสิกรรม แม้จะดูเป็นกรรมที่ติดปากกับทุกคน แต่ไม่ติดเข้าไปในใจของทุกคนเลย
พุทธะอิสระ