คนบางคน มีโคตรเหง้าบรรพบุรุษอยู่อาศัย ขี้ เยี่ยว เหยียบย่ำ หากิน ตั้งหลักปักฐานอยู่บนแผ่นดินไทย แต่กลับมีจิตใจฝักใฝ่ฝรั่งต่างชาติ จนถึงขั้นชังชาติ ชังแผ่นดิน เกลียดชังได้แม้แต่รากเหง้าเผ่าไทย
คนบางคน วันๆ ไม่เคยทำตัวให้แผ่นดินนี้ได้พึ่งพาอาศัยอะไรเลย เอาแต่คอยจองจับผิดใครต่อใครเขาไปทั่ว เมื่อไม่ได้ก็สาปแช่ง ก่นด่า ทั้งที่ตนเองก็ยังพึ่งตนเองไม่ได้เลย
คนบางคน วันๆ ก็เอาแต่จะจ้องจับผิดคนอื่น ทั้งที่ความผิดของตนก็ท่วมหัว แต่กลับไม่เคยพูดถึงเลย
คนบางคน วันๆ ก็เอาแต่โทษคนอื่น ว่าทำให้เขาลำบาก ทั้งที่ตัวเองก็ทำตัวเป็นพาหะ จนกลายเป็นภาระของประเทศ กลับไม่โทษ
คนบางคน ก็เอาแต่ตำหนิ ติด่า คนนั้นคนนี้ ทั้งที่ในชีวิตตัวเองก็มิได้ช่วยอะไรใครๆ เลย
คนบางคน ก็พยายามขุดคุ้ยสิ่งบกพร่องของผู้อื่น ที่เห็นต่างแล้วนำมาย่ำยี ทั้งที่ตนเองก็มีเบื้องหน้า เบื้องหลังที่โสมม เน่าใน จนยากที่ใครๆ จะรับได้ แต่ตนเองกลับไม่รู้สึกอะไร
คนบางคน ก็ชอบที่จะหยิบยก เอาความทุกข์ยาก เดือดร้อนของเพื่อนร่วมชาติมาเป็นสาเหตุ ที่จะด่าคนนั้นคนนี้ ทั้งที่ตนเองก็ไม่เคยแม้แต่จะคิดช่วยเหลืออะไรแก่ผู้ตกทุกข์ได้ยากเหล่านั้น
คนบางคน วันๆ ก็เอาแต่จะปั้นน้ำเป็นตัว โกหก ตลบตะแลง ใส่ร้าย พูดเกินความจริง เพื่อหวังจะทำลายผู้อื่น ทั้งที่ตัวเองก็มิได้ให้ประโยชน์แก่ใครๆ เลย
อยากบอกว่า ทุกปัญหาในประเทศนี้ มันมิได้แก้ด้วยการเอาแต่พูด เอาแต่บ่น เอาแต่ด่า เอาแต่ว่า เอาแต่ตำหนิสาปแช่ง
แต่ปัญหา ที่มันกำลังเกิดขึ้นในแผ่นดินนี้ มันจะแก้ได้ด้วยการทำ ทำ ทำ ให้มากกว่าพูด
แล้วก็ไม่มีประเทศไหนในโลก ที่จะเหมือนประเทศไทย ที่มีแต่เก่งพูด ขยันพูด แต่ทำไม่เป็น
พุทธะอิสระ
