ห้องสมุดธรรมอิสระ

ในพระไตรปิฎกส่วนพระวินัย จะพบข้อความที่แสดงวัตถุประสงค์หรือเจตนารมณ์ของการบัญญัติสิกขาบท (ศีล) ของภิกษุว่ามี 10 ประการ

1 ใน 10 ประการนั้นคือ “ทุมฺมงฺกูนํ ปุคฺคลานํ นิคฺคหาย = เพื่อข่มบุคคลผู้เก้อยาก”

ในสมัยหนึ่ง พระภิกษุที่ประพฤติชั่วหรือข้าราชการที่ทำการทุจริตต่างๆ ถ้ายังไม่มีใครรู้ความจริงก็อาจแสดงบทบาทอยู่ในสังคมได้เหมือนปกติ แต่เมื่อใดที่มีผู้รู้ความจริง เมื่อนั้นบุคคลชนิดนั้นก็จะละอายใจและหายหน้าไปจากสังคม นั่นคือสมัยที่บุคคลยัง “เก้อง่าย”

แต่ตกมาถึงสมัยนี้ บุคคลชนิดเช่นนั้น แม้จะมีผู้รู้ความจริง และเจ้าตัวเองก็รู้อยู่แก่ใจว่ามีผู้รู้ความจริงแล้ว แต่แทนที่จะหายหน้าไปจากสังคม ก็กลับเชิดหน้าอยู่ในสังคมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นี่คือสมัยที่บุคคลเป็น “ทุมมังกุ” คือเก้อยาก หรือหน้าด้าน

ผู้เขียนบาลีวันละคำขอเสนอคำว่า “ทุมมังกุ” ไว้ในวงวรรณกรรม

ต่อนี่ไป เมื่อจะตำหนิติเตียนคนที่ประจักษ์แจ้งใจว่าทำทุจริตหรือประพฤติชั่วแน่นอน แต่ยังเสนอหน้าอยู่ในสังคมตามปกติ ขอให้เราเรียกขานบุคคลเช่นนั้นว่าพวก “ทุมมังกุ” เพื่อประโยชน์อย่างน้อย 2 ประการ คือ –

๑ เพื่อให้มีคำใหม่เกิดขึ้นในภาษาไทย

๒ เพื่อที่ว่าบุคคลเช่นนั้นหรือสังคมทั่วไปจะได้นึกสงสัยว่าคำนี้แปลว่าอะไร เป็นเหตุให้ได้ศึกษาสืบค้นจนได้ความรู้ และเมื่อความรู้นั้นเป็นความรู้เกี่ยวกับพระธรรมวินัย อาจเป็นเหตุสะกิดใจให้รู้สึกละอายใจเลิกประพฤติชั่วอีกต่อไป (เล็งผลเลิศ)

Dheeranuj Sotthipoka :

“ทุมฺมงฺกุ” :

ถ้าเป็นคำนาม (ปุงลิงค์) แปลว่า คนเก้อยาก, คนหน้าด้าน, คนหัวดื้อ

ถ้าเป็นคุณศัพท์ หมายถึง หน้าด้าน, ไม่รู้จักอาย

พจนานุกรมบาลี-อังกฤษแปล “ทุมฺมงฺกุ” ตามตัวว่า “staggering in a disagreeable manner” (ซวนเซอย่างไม่น่าดู) และบอกความหมายไว้ว่า evil-minded (เก้อยาก, ใจร้าย)

***************************************************

ขอบคุณที่กรุณาเข้ามาโพสต์ให้สติปัญญาแก่เพจนี้ ขอบคุณ

พุทธะอิสระ

May I share?

April 22, 2021

***************************************************

Dheeranuj Sotthipoka :

In the Tripitaka (Buddha's teaching divided into three parts), related to code of monastic rules, it mentioned ten objectives or intentions of code of prescribing precepts of monks.

One of ten objectives is to suppress a shameless person.

In the old days, there were evil monks or corrupted civil servants. When people in the society did not know the truth, they could show their roles normally. But when people knew the truth, such person felt ashamed and disappeared from the society. That was the time when people “felt guilty easily”.

But nowadays, such kind of person, even when people in the society knew the truth and that person realized that people knew it, instead of disappearing from the society, they still pretended nothing has happened. This is the era when people are “Toom Mang Ku” or do not easily feel guilty or are thick-skinned.

The writer would like to present the Pali word “Toom Mung Ku” in the literature circle.

From now on, to criticize someone who knows well that he or she has corrupted or committed sins, but still lives in the society normally. We should call such person the “Toom Mung Ku” for at least two advantages as follows.

1. There will be a new word in Thai language.

2. Such kind of person or the society will doubt the meaning of this word. Then, they will study to obtain knowledge. And when they have knowledge about code of monastic rules, it might provoke such person to feel ashamed and give up their evil behaviors (aim for excellent result).

Dheeranuj Sotthipoka :

“Toom Mung Ku” :

As a noun, it means a shameless person, a thick skin person, a stubborn person.

As an adjective, it means thick-faced, shameless.

In Pali-English dictionary, “Toom Mung Ku” literally means “staggering in a disagreeable manner” and is defined as evil minded.

***************************************************

Thank for posting to give wisdom to this page. Thank you.

Buddha Isara