หลังจากนำเอาหนังสือของดีเอสไอแจ้งความคืบหน้า ทางคดีของธัมมชโยและพวกมาโพสต์บอกกล่าวแก่ท่านทั้งหลาย
ก็มีผู้หวังดีแจ้งเตือนมาว่า การนำเอาเรื่องทางคดีของธัมมชโยและพวกมานำลง เช่นนี้จะทำให้เกิดความเกลียดชังจากพวกเผ่าพันธุ์ธรรมกาย
พุทธะอิสระเมื่อได้ฟังดังนั้นจึงขอคิดดังๆ ว่า
คนผู้นี้ช่างไม่มีความกล้าหาญ ทางจริยธรรมเอาเสียเลย
มันมีด้วยหรือที่คนในโลกนี้ จักสามารถทำให้คนทั้งโลกรัก
พุทธะอิสระพยายามสืบค้น มองหาดูว่า นับแต่อดีตจนถึงปัจจุบันมีใคร ผู้ใดบ้างที่เป็นที่รักของคนทั้งโลก
นับตั้งแต่พระศาสดา ของทุกศาสนาและเหล่าสาวก
มหาบุรุษผู้มีคุณุปการของทุกเชื้อชาติเผ่าพันธุ์
สมณะ ชีพราหมณ์ นักบวชของทุกศาสนา
จวบจนคนและสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ไม่เว้นแม้แต่ผู้ทำหน้าที่รักษาความยุติธรรมของสังคม
ท่านทั้งหลายที่กล่าวมา และมิได้หยิบยกขึ้นมากล่าว
หากจักต้องการชี้ถูก ก็ต้องถูกฝ่ายผิดโกธรเกลียด
หากต้องการสร้างกุศล อกุศลก็จักไม่ชอบ
หากต้องการความสะอาด พวกสกปรกก็ไม่ยอมรับ
หากต้องการรักษาความจริง บรรดาความเท็จทั้งหลายก็จักรังเกียจ
หากต้องการความสว่าง พวกที่พึงพอใจในความมืดก็จักเกลียดขี้หน้า
หากต้องการความอิสระ พวกที่คอยกดขี่ก็จักต่อต้าน แม้แต่กิเลสตัณหาและอุปาทาน
แม้ที่สุดหากต้องการความบริสุทธิ์ บริบูรณ์ พวกที่ไม่บริสุทธิ์ ไม่บริบูรณ์ ก็จักต่อต้าน
หากท่านทั้งหลายค่อยๆ ใช้ปัญญาพิจารณา สืบค้นบุคคลทั้งหลายที่พุทธะอิสระยกขึ้นมาเป็นต้นแบบในการพิเคราะห์
ท่านทั้งหลายก็จักเห็นว่า แม้แต่พระบรมศาสดา ก็ยังมีพวกที่หนาไปด้วยอวิชชา ตัณหา อุปาทาน ไม่เชื่อ ไม่ชอบใจ
นับประสาอะไรกับมนุษย์ปุถุชนคนธรรมดาอย่างเราๆ ท่านๆ
ดังภาษิตที่กล่าวว่า
“แม้แต่ องค์พระปฏิมา ยังราคิน มนุษย์เดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา”
สรุปรวมความว่า หากเลือกที่จักอยู่กับความดี ความถูกต้อง สุจริต ยุติธรรม บริสุทธิ์ บริบูรณ์ ก็อย่ากลัวว่าความไม่ดี ไม่ถูกต้อง ทุจริต อยุติธรรม สกปรกหมักหมม ไม่รัก
หากเลือกจะลุกขึ้นมารักษาสมดุลของสังคม ก็อย่ากลัวที่จะถูกความไม่สมดุลรังเกียจ
หากเลือกที่จะก้าวออกมาปราบอธรรม ก็อย่ากลัวว่าพวกอธรรมจะไม่ชอบใจ
และหากไม่มีความกล้าหาญจริยธรรม ก็อย่าบอกใครๆ ว่าเราเป็นคนดีหรืออย่าเชื่อว่าเราเป็นคนดี
ท่านทั้งหลายลองตรึกนึกย้อนหลังไปดู ประวัติขององค์พระโพธิสัตว์เจ้าชายสิทธัตถะ พระองค์ต้องสู้ต้องฝ่าฟัน ต้องเผชิญกับอะไรบ้าง จนถึงวันที่ทรงตรัสรู้เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
แม้ทรงตรัสรู้แล้ว เมื่อทรงตัดสินพระทัยแผ่พระสัจธรรม ก็ยังต้องสู้กับพวกลัทธิเก่า ความเชื่อเก่าๆ ความเห็นเก่าๆ ที่ผิดไปจากคลองธรรมตลอดพระชนม์ชีพของพระองค์
แม้พระศาสดาของทุกศาสนาก็เป็นเช่นนี้
หากพระองค์เหล่านั้นไม่มีความอาจหาญ ไม่กล้าหาญ ไม่มุ่งมั่น
วันนี้เราท่านทั้งหลาย คงไม่มีที่พึ่งแล้ว
เพราะฉะนั้น อย่าโลกสวย
จงมองโลกตามความเป็นจริง
ดังบทโศลกที่ฉันเขียนเอาไว้ว่า
ลูกรัก
ชีวิตคือการต่อสู้
ปัญหาคือการเรียนรู้
ศัตรูคือครูของเรา
มีแต่พวกโลกสวยหรือพวกที่ไม่มีความกล้าหาญทางจริยธรรมเท่านั้น ที่ชื่นชอบอยู่เพื่อเอาตัวรอด ไม่สนใจว่า อะไรถูก อะไรผิด ขอเพียงกูอยู่ได้ อยู่รอดไปวันๆ ก็พอ
หรือท่านต้องการให้พุทธะอิสระเป็นเช่นนั้น
พุทธะอิสระ
