อัคคะโต  เว  ปะสันนานัง    อัคคัง  ธัมมัง  วิชานะตัง
    เมื่อบุคคลรู้จักธรรมอันเลิศเลื่อมใสแล้ว           
    โดยความเป็นของเลิศ
อัคเค  พุทเธ  ปะสันนานัง        
    เลื่อมใสแล้วในพระพุทธเจ้าผู้เลิศ
ทักขิเณยเย อะนุตตะเร                
    ซึ่งเป็นทักขิไณยบุคคลอันเยี่ยมยอด
อัคเค  ธัมเม  ปะสันนานัง           
    เลื่อมใสแล้วในพระธรรมอันเลิศ
วิราคูปะสะเม  สุเข               
    ซึ่งเป็นธรรมปราศจากราคะ และสงบระงับเป็นสุข
อัคเค  สังเฆ  ปะสันนานัง           
    เลื่อมใสแล้วในพระสงฆ์อันเลิศ
ปุญญักเขตเต  อะนุตตะเร           
    ซึ่งเป็นบุญเขตอย่างยอด
อัคคัสมิง  ทานัง  ทะทะตัง        
    บุคคลมาถวายทานในท่านผู้เลิศนั้น
อัคคัง  ปุญญัง  ปะวัฑฒะติ           
    บุญที่เลิศก็ย่อมเจริญ
อัคคัง  อายุ  จะ  วัณโณ  จะ    
       อายุ  วรรณะ  ที่เลิศ
ยะโส  กิตติ  สุขัง  พะลัง           
    และยศ เกียรติคุณ สุขะ พละ ที่เลิศย่อมเจริญ
อัคคัสสะ  ทาตา  เมธาวี    อัคคะธัมมะสะมาหิโต                       
    ผู้มีปัญญาตั้งมั่นในธรรม อันเลิศแล้ว     ให้ทานแก่ท่านผู้เป็นบุญ
    เขตอันเลิศนั้น
เทวะภูโต  มะนุสโส  วา          
    จะไปเกิดเป็นเทพยดา  หรือไปเกิดเป็นมนุษย์ก็ตาม
อัคคัปปัตโต  ปะโมทะตีติ ฯ           
    ย่อมถึงความเป็นผู้เลิศ    บันเทิงอยู่ดังนี้แล.