19 มิ ย 2554 13.00 น. องค์หลวงปู่พุทธะอิสระ แสดงธรรม ณ. โรงพยาบาลทหารเรือ
เจริญธรรม เจริญสุขท่านสาธุชนคนดีที่รักทุกท่านที่มาประชุมพรั่งพร้อม
ณ. สถานที่แห่งนี้ รวมทั้งผู้รับชมรายการวิถีธรรม วิถีไทย
ไม่ได้มาซะนาน คิดถึงไม๊
นึกว่าจะไม่ได้มา หัวใจกระตุก รู้สึกเจ็บหน้าอก
ฉันยา พยายามรักษาอารมณ์ใจ
คุณมนัสก็อย่ารังแกชั้นมากนะ
ทางรายการบอกไม่ให้พูดเรื่องการเมือง
ชั้นตั้งใจจะมาพูดเรื่องการเมืองนะวันนี้
ผมก็ตั้งใจ ... ดูอารมณ์ก่อน
ชั้นมีอารมณ์นะ
วันนี้อ่านคำถาม มีเรื่องใจเยอะเลย
ไม่เอา คุยเรื่องการเมืองดีกว่า
คุณมนัส วันนี้ เข้าสู่เดือนกรกฎาคม
หลวงปู่ อยากบอกว่า ชั้นไม่ได้มองเรื่องอื่น
ชั้นมองสถานภาพสงฆ์
หลายเดือนที่ผ่านมา สถานภาพสงฆ์ ไม่น่าพึงพอใจ
เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา พาน้องหนูเข้าไปกกในโรงแรม
ก่อนหน้านั้น ก็มีเสพยาบ้า
อยากบอกว่า คณะสงฆ์ เราไม่ค่อยหาทางป้องกัน หรือป้องกันไม่ค่อยได้
วัดตามหัวไร่ปลายนา พระเหลือน้อยเต็มที
แม้บวชเข้ามา ก็ไม่อยากเอาพรรษา
เด็กสมัยนี้ ก็ไม่อยากบวช มีกฏหมายบังคับให้เรียนถึง ม. 3 ถ้าไม่เรียน ผิดกฎหมาย
เพราะฉะนั้น ที่บวชอยู่ก็ไม่แข็งแรง
คนสมัยก่อนติว่า พวกนี้ เอาเปรียบชาวบ้าน บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวไม่ต้องซื้อ
เข้ามาเรียนแข่งกับชาวบ้าน กินอาหารชาวบ้าน
จบแล้ว ออกไปหาเลี้ยงอาชีพ แย่งชาวบ้าน
ไม่ได้ให้คุณค่าแก่พระศาสนา แต่ให้คุณค่าตัวเอง
บวชเรียนแล้วก็สึกออกไปเป็นผัวชาวบ้าน แข่งกับชาวบ้าน
มาเกาะน้ำเลี้ยง ดูดกินใบ ดูดจนกิ่งตาย เป็นต้น
มันเป็นนโยบาย วัดแต่ละวัด สมภารตั้งแต่แก่ ก็ต้องไปเรียน เรียนแล้วก็สึก
ทำให้พระศาสนาเรียวลง พุทธธรรมไม่ได้เผยแพร่
สมัยก่อน พระ 3 แสน ขึ้น เดี๋ยวนี้ แสนกว่า
ที่เป็นจริงๆ มีซักกี่องค์
คนรุ่นใหม่ ก็ไม่ผลิต
ที่มีคุณภาพ ก็ไปเป็นเจ้าภาพ สึกออกไปหากามคุณ
เหมือนพระศาสนาเป็นเรือจ้าง ผุเอาๆ
แต่ละวัดก็ไม่มีการส่งเสริม
ถึงกับออกไปหาเด็กชนบทมาเรียน แข่งกับชาวบ้าน
ลืมดูแก่นสารที่พระพุทธเจ้าทรงสอน
ภิกษุทั้งหลาย ธรรมอันเรากล่าวดีแล้ว......
แต่เดี๋ยวนี้ เรียนแล้ว กินฟรี อยู่ฟรี จบแล้วมีเมียชาวบ้านแถมให้ด้วย
เพราะว่า เราไม่เอาพุทธธรรมเข้าไปกัดสนิมในใจ
แต่เอาวิถีโลกมาปนกับวิถีพุทธ
การเรียนไม่ใช่เป็นเรื่องเลวร้าย ถ้าเรียนเพื่อพุทธธรรม
แต่นี่เรียนเพื่อตัวเอง ดูดน้ำเลี้ยงต้นโพธิ์
ชั้นเอารูปในหลวงไปแจก สมภารไม่อยู่
ถามว่า ไปไหน ไปเรียน
ถามว่า อายุเท่าไหร่ 60 กว่า
เจ้าคณะปกครองบังคับให้ไปเรียน
เจ้าคณะปกครองรับเป็นเบี้ยรายเขต
ถ้าไม่พอ เงินอุดหนุนไม่ได้เป็นรายหัว
ต้องไล่ให้ไปเรียน ไปนั่งหลับก็ยังดี
สุดท้าย ทั้งวัดให้ชาวบ้านเฝ้า
ณ.วันนี้ ยังดีที่ชาวบ้านเห็นคุณค่าของพุทธธรรม
แต่นักบวชในพุทธศาสนา ยังมีในกามคุณ
เหมือนอย่างที่วัดชั้น ชาวบ้านมาตั้งไกล มาปฏิบัติธรรม
พระวัดชั้น ไม่ปฏิบัติ
ยังนึกว่า นี่ชั้นขนาดยังมีชีวิต ยังขนาดนี้
คือ ปัญหาของเราวันนี้ คือเราเอาปริมาณ
กลัววัดร้าง สืบธรรมทายาท เป็นธรรมทายาททางกาม
พระอุปัชฌาย์ ไม่ได้กลั่นกรอง
ที่วัดเมื่อวาน ก็บวช 2 รูป แต่กว่าจะบวชได้ อยู่ 2 เดือน
นโยบายของสังฆมณฑล มีวิธีคิดฆ่าพุทธธรรม
สิ่งที่มีอยู่ในพุทธธรรม เป็นสิ่งที่ชาวบ้านอยากรู้
ไม่ใช่อยากรู้ในสิ่งที่ชาวบ้านรู้แล้ว ตามตูดชาวบ้าน
มันเลยสวนทางกับพุทธธรรม
อย่างที่เห็น อยู่ได้ไม่นาน ก็สึกออกไปเป็นผัวชาวบ้าน
พวกนี่ เอาเปรียบสังคม กินข้าวชาวบ้าน
ไม่ถูกทั้งหมด สมัยก่อน การศึกษาไม่เปิดโอกาสให้ชนบท
ก็เลยอาศัยผ้าเหลือง เพื่อส่งฐานะตัวเองไปเป็นผู้รู้
แล้วก็สึกออกไปเป็นผัวชาวบ้าน
เปลี่ยนไม๊ สมัยนี้ก็ไม่เปลี่ยน สังฆมณฑลก็ยังไปตามหาชาวบ้านมาบวช
เพื่อรักษาค่าหัวเอาไว้
วิทยาลัยเขต มีงบจากรัฐเป็นรายหัว
โรงเรียนไหนมีบวชน้อย ก็ยุบ
ขนาดใช้วิธีตกเขียว เอาเงินไปให้พ่อแม่ชาวเขาให้ลูกมาบวช
คุณมนัส มีบางพรรคเสนอให้ตั้งกระทรวงศาสนา ธนาคารศาสนา
หลวงปู่ ก็บอกว่า เค้าหาเสียง
ชั้นมองเหมือนกับที่พระพุทธเจ้ามองหรือเปล่าไม่รู้
มองในวิถีพุทธ
พระพุทธศาสนาไม่ต้องการที่อยู่ อยู่ในทุกที่อยู่แล้ว
ผู้ที่เข้าถึงพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง จะรู้ว่า พุทธศาสนาอยู่ในทุกที่
ณ.วันนี้ ถ้าเรามีกระทรวงพุทธ แล้วจับสมีกับสีกาเหรอ
สารวัตพระ
นครปฐม สารวัตพระทำเสียเอง แล้วช่วยอะไรได้บ้าง
ถ้ามีกระทรวงแล้วไม่ปฏิบัติธรรม จะอยู่รอดไม๊
ชั้นว่า มันมองที่ปลายเหตุ
สองพันกว่าปี พระพุทธเจ้าไม่เคยเรียกร้องสถานะภาพจากพระเจ้าแผ่นดิน
แต่ทำไมพระราชาเหล่านั้นกลับมาคุ้มครอง ปกป้อง
พุทธธรรมสมัยนั้นกับสมัยนี้ ต่างกันไม๊
ไม่ต่างกัน ต่างกันที่ คน
ถามชั้น ทำไมเราต้องเป็นตัวสนับสนุน
ถ้ามีกระทรวงศาสนา จะไม่มีนักบวชติดยา เล่นการพนันหรือ
ณ.วันนี้ ไม่มี ยังไม่รู้หมู่ รู้จ่า
ทำเพื่อใคร เพื่อนักปกครองมั๊ง
ยกฐานะเป็นรัฐมนตรีพระ ไม่ได้ประโยชน์กับพระหนุ่ม เณรน้อย
แน่ๆ พวกนี้ ไม่ต่างอะไรกับกาฝาก
ถ้าคุณรักพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง กลับเข้าไปในบ้านของตัวเอง
ทำให้สะอาดก่อน
ชั้นพูดมาเป็นสิบๆ ปี
เรามันเสียงข้างน้อย
สถานะภาพของสังฆมณฑลไม่มั่นคง
อยากบอกว่าสังฆมณฑล ถ้าเน่า ก็อยู่กับฝ่ายเน่า
ที่ไม่เน่า ก็ไม่อยู่กับใคร
ก็แสดงว่า ยังรวมกันได้อยู่ ก็แสดงว่า เน่าอยู่
เพราะพระพุทธเจ้า ไม่ได้สอนให้รวมกัน
เธอจงอยู่เพื่อสมณะธรรม
ไม่มีคำสอนที่บอกว่า รวมกันเป็นกลุ่ม
รวมกันเราอยู่ แยกกันเราตาย ไม่ได้
พุทธธรรม อัตตาหิ อัตโนนาโถ คือ คนที่แข็งแรงทางกาย ใจ
ไม่ต้องให้ใครมาคุ้มครอง
ให้คนที่เค้าศรัทธาเรา คิด
คิดว่าจะปกป้องท่านอย่างไร
ไม่ใช่ไปคิดว่า ตัวเราจะปกป้องตัวเรา แสดงว่า เรากลัวตาย
โจรที่กลัวตำรวจจับ
คนที่แข็งแรง เค้าจะอยู่อย่างแข็งแรง
อย่าไปตัดนะ
แล้วบอกว่า พุทธะอิสระ เป็นคนพูด
ออกทุกคำ
และถ้าตั้งกระทรวงพุทธ ไม่ต้องมาปกครองวัดอ้อน้อยก็ได้
เป็นโจรที่อยากหาเกราะปกป้องภัยให้ตัวเอง
คุณมนัส เสียงข้างน้อยอย่างหลวงปู่ จะกระทุ้งอย่างไร
หลวงปู่ คุณก็ช่วยให้รายการชั้นมีตั้งแต่เช้ายันเย็น
ช่วยให้สิ่งนี้ ออกไปเผยแพร่ให้ได้มากๆ
ต้องการพุทธธรม หรือ ต้องการความคุ้มครอง
เห็นชัดๆ โธ่
พูดแล้ว อยากตบโต๊ะ
เรารู้กันอยู่ ทุกวันนี้ เราเดือดร้อนเพราะใคร
นักการเมือง
ยังไปขอความคุ้มครองกับโจร มันน่าทุเรศ
ทำไมมามองหน้าผม
ระบาย นี่หัวใจมันปกติขึ้นมาเลย
หัวใจมันสูบฉีด
ชีวิตชั้นไม่เคยคิดว่า จะรอดเพราะนักการเมือง
ไม่มีศัตรูถาวร ไม่มีมิตรแท้
รวมๆ แล้ว ก็คือ ทำให้สังคมเดือดร้อน
แสดงว่า เราอ่อนแอเต็มที
สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม ไปไหน
ขอบคุณมากที่ทำให้พูด แตะเข้าประตูหลายลูก
วันสำคัญ ยังไงๆ ชั้นจะบอกว่า มันจะหมดวามสำคัญ
ถ้าผู้เป็นที่พึ่ง ยังเป็นที่เคลือบแคลงระแวงสงสัย
เราจะวางใจได้หรือ
การไม่ทำบาปทั้งปวง
พระพุทธเจ้าทรงสอนอะไรเรา
สอนว่า นี่คือ การทำดีอย่างฉลาด
คุณฉลาดพอไม๊ที่จะไปทำบุญ
ถ้าฉลาดไม่พอ อย่าไปทำ เราไปเลี้ยงโจรให้อ้วน
เป็นบุคคลที่ควรไหว้ ควรเคารพหรือยัง
ถ้ายัง อย่า เก็บข้าว เก็บตังค์ไว้ดีกว่า
คุณมนัส ไม่รู้ว่าพระจริง หรือพระปลอม
หลวงปู่ ไม่รู้ก็อย่าทำ ไม่อย่างนั้นไปเลี้ยงโจร
รกคน ดีกว่ารกหญ้า แต่ถ้ารกคนบ้าๆ รกหญ้าดีกว่า
ปุจฉา มีพระสอนให้กินเหล้าในพรรษา ออกพรรษาไม่กิน
วิสัชนา มันไม่มีปัญญาสอนอย่างอื่น แล้วก็เลยสอน
ถ้าเกิดกินในพรรษา แล้วผัวตาย แล้วใครจะหาผัวให้มัน
มันไม่ใช่ธรรม มันเป็นทำตามใจฉัน
ไม่ว่ากินเวลาไหน ก็ฉิบหายเวลานั้น
ให้มันชัดเจน
ไม่ใช่บอกว่า กิน 3 เดือน เว้น 9 เดือน
แล้วพวกนี้ มีชื่อด้วย ดังด้วย
พวกคุณเชียร์หรือเปล่า ทำไมไม่เชียร์ชั้นให้ดัง
วันสำคัญ ไม่มีอะไรแตกต่างกัน
ทุกวัดทำพิธีกรรมเหมือนกัน
แต่คนที่ควรได้รับการกราบไหว้ มีอยู่ในวัดนั้นหรือเปล่า
ถ้าไม่มี เลี้ยงผัว ลูก ดีกว่า
ชั้น เดี๋ยวนี้ เลิกชวนคนเข้าวัดแล้ว ชวนคนเลี้ยงลูก เลี้ยงผัว
เลี้ยงพ่อแม่ ต้องเลี้ยงด้วย 2 อย่าง
เลี้ยงด้วยก้อนข้าว หยดน้ำ
ดูแล รักษาน้ำใจ
กตัญญู กตเวทิตา เค้าไม่ใช้กับนักการเมือง
นักการเมือง มันให้ตังค์ แล้วมันหวังไม๊
แล้วทำไมต้องตอบแทนคุณมัน
พ่อแม่ พระราชา พระศาสดา ไม่ได้หวัง ควรกตัญญู
นักการเมืองมันให้ 500
เค้าให้ ก็เอา รักษามารยาทที่ดี
สังเกตุ พ่อแม่ไม่อยากได้ตังค์
ไปเยี่ยมโยม เราเป็นคนไม่ชอบพูด
ก็เลยชวนคนอื่นไปด้วย
ถ้าชั้นไป แกเครียด
พระอื่นชอบคุย ปอกส้ม ป้อนน้ำ
เราทำอาหารไป อุตส่าห์ทำอย่างดี
ถามว่าอร่อยไม๊
ดีกว่ากินดินหน่อย
พระเค้าถาม
อ้าว แล้วใครสอนหลวงปู่
ก็ชั้นน่ะสิ
ชั้นไม่เถียงพ่อแม่ ชั้นกลัวบาป เดี๋ยวโง่ ตกนรก หมกไหม้
เราจะไม่เถียง ไม่พูดมาก
ชีวิตชั้น จะไม่ทำผิดกับพ่อแม่
คุณมนัส หลวงปู่ตอนยังไม่ได้บวช
หลวงปู่ ชั้นก็นิ่ง
คุณมนัส เป็นพระตั้งแต่เด็ก
หลวงปู่ ชั้นสังเกตุ โยมเวลาคุยโทรศัพท์กับคนอื่น เจ๊าะแจ๊ะ แต่กับชั้น
ชั้นถามว่า เป็นไงบ้าง
ไม่เป็นไร
อ้าว ไม่เป็นไร แล้วนอนทำไม
อย่างนี้เถียงไม๊
สมัยเด็กๆ ชั้นก็ไม่พูดนะ ไม่เจ๊าะแจ๊ะ ไม่เล่นหัว แล้วก็ไม่เคยขอตังค์
ชั้นหาเอา เก็บผักบุ้งขายเอง
มีอยู่ครั้ง
ชั้นไม่พูด แต่แกจะอยู่กับชั้นตลอด
ชั้นทำงานสมัยก่อน ไม่เก็บ ให้แกหมด
(หลวงปู่เล่าที่ไปซื้อข้าวสารเข้าบ้าน ทั้งที่ตั้งใจจะไปซื้อเบียร์)
คุณมนัส ธรรมะข้อไหน ทำให้ผัวเมียไม่ทะเลาะกัน
หลวงปู่ มันเป็นไปได้ยาก มันเป็นเรื่องอย่างนี้
จืดตายห่า
ชั้นจะตอบยังไง ชั้นไม่เคยมีเมีย
การจะมีชีวิตคู่ ไม่ใช่รับแต่ดี ต้องรับอัปรีย์ของกันด้วย
ต้องรับกันได้ทุกเรื่อง
ปุจฉา สามีไม่ดี.....
วิสัชนา ชั้นไม่ดีถึงขนาดนั้นแล้วมาเอาชั้นเป็นผัวได้ไง
พูดให้เค้าคิด ถ้ารับไม่ได้ แต่งกับชั้นทำไม
ขนาดพูดแค่นี้ก็อันตรายแล้ว
(มีคนแจ้งว่า คุณจรุง มหาวัจจ์ ป่วยอยู่ ไอซี ยู หมดบอกว่าไม่เกินวันนี้)
ผมไม่ห่วงที่โยมป่วย แต่จะไม่สบายใจมากๆ ที่โยมพูด คิดเรื่องเก่า
เมื่อคืน อ้ายจิโรจน์มาลา ถามว่า มาทำไม
ผมมาลา
อ้าว ทำไม
ผมอยู่ไม่ได้แล้ว
เออ มีสัมมา จะไปก็มาลา
เช้า หาโทรศัพท์ใครไม่ได้ ได้โทรศัพท์ตอน 10 โมง
โทรฯ ถามลูกชายว่าอยู่ไหน มึงไปดูพ่อมึงซิ เป็นไงบ้าง
ลูกชายไป พอบ่ายก็บอกว่า พ่อเสียแล้ว
ชั้นไปรดน้ำศพ เค้านอนยิ้ม ยิ้ม 3 จุด
มาฝากไว้ที่วัด ร้อยวัน
ให้คนได้เรียนรู้ สัจจธรรมของชีวิต
ไปงานศพ นี่เรากำลังไปหาสิ่งที่เป็นมงคล เป็นสัจจธรรมของชีวิต
มันยากนะ คนที่อยู่ในเวทนากล้าแข็ง ถ้าไม่ฝึกสติ
อยากเล่าให้ฟังว่า ชั้นไม่มีเวทนา ตอนที่อยู่ทองผาภูมิ ลงไปช่วยยกท่อนซุงในน้ำ
ตะคิวขา น้ำกำลังดูดเรา คนงานก็ไม่เห็นเรา
ก็นึก อยู่มานานแล้ว ไปก็ไป
ปล่อยกาย ปล่อยใจ ให้น้ำดูดลงใต้น้ำ
ไม่ได้ร้องให้คนช่วย
ฝึกให้ได้อย่างนี้ หรือเปล่า
หรือ ถูกงูกัด ฝึกให้ได้ ให้ชีพจรเต้นอ่อน
ถ้าฝึกให้ได้ขนาดนี้ สุขคติรออยู่
ถ้าฝึกไม่ได้ ทุกขคติรออยู่ทั้งนั้น
พระพุทธเจ้าให้หลักการว่า อยากรู้ว่า ใครฉลาดต้องสั่งสนทนา
ดูตอนเกิดเรื่อง สามารถสงบระงับ แสดงว่า มีตบะ
อยากดูว่า สะอาด ต้องดูที่การงานว่า เป็นประโยชน์ส่วนรวมหรือ ส่วนตน
อยากดูว่า ฉลาด ต้องสั่งสนทนา
นั่นแหละคือ สมณะผู้ประเสริฐ
พระพุทธเจ้าสอนพระเจ้าปเสนทิโกศล
ต้องฝึก สติ สมาธิ ปัญญา เข้าใจ รู้จัก ดับแล้วเย็น
แล้วเราจะได้รู้ว่า ชีวิตหลังความตาย ไปสู่สุขคติ
พวก ส ว (สูงอายุ) อย่าเฝ้าแต่เรื่องเก่า ต้องฝึกคิดเรื่องใหม่
คุณมนัส จิตใจชอบเศร้า วิธีคลายทุกข์
หลวงปู่ พวกนี้ชอบล้มละลายในอารมณ์ ไม่สมหวัง ไม่สมปรารถนา
จิตใจอ่อนแอ ชอบวาดวิมานในอากาศ ชอบเพ้อฝัน
ลงมือนิด คิดตั้งมาก สุดท้ายไม่ได้อย่างหวัง ก็เสียใจ
แก้ไม่ยาก คิดให้น้อย ทำให้มาก
ชีวิตก็ประสบความสำเร็จได้
พวกนี้ชอบคิดมาก แต่ทำน้อย
ครั้งเดียว ไม่เป็นไร
บ่อยครั้ง เป็นซึมเศร้า
อย่าพึ่งยา สุดท้ายจะติดยา
ปุจฉา ช่วยให้คิดโดยไม่ทุกข์ โกหกลูกบุญธรรมว่าพ่อแม่ตายแล้ว
วิสัชนา บอกเค้าตรงๆ ไม่ต้องไปโกหก ลูกคนไม่ใช่ลูกหมา
เค้าจะได้รู้ว่า เรารับเลี้ยงเค้ามาเหมือนลูกในอก
ทำไมต้องโกหกพกลม
ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ไม่เห็นเสียหาย
หลวงปู่ก็เลี้ยงเด็กเยอะแยะ
ย่าเลี้ยงลูกคนอื่นเยอะแยะ ได้ตังค์ ไม่ได้ตังค์มั่ง
ลูกชอกกะรี แกก็บอกตรงๆ ว่า มึงไม่ใช่ลูกกูนะ
บางคนยังไม่รู้เลย พ่อคนไหน
มันไม่ใช่ออกมาจากกระบอกไม้ไผ่
ก็บอกได้ พ่อแม่อยู่ที่ไหน
ปุจฉา พ่อ 74 เท้าบวม เดินยาก ต้องสวนจึงถ่ายได้
วิสัชนา อายุมาก นอนแต่บนเตียง นั่งอยู่เฉยๆ
กระเพาะจะอืด ไม่ได้รับการบีบ
กินอะไรก็เป็นกรด เป็นแก๊ส
ย่านี่เห็นชัดๆ นอนอยู่ทั้งวัน
สุดท้าย ของมันบูดเน่าอยู่ข้างใน ลมตีขึ้น
เอาน้ำมันกานพลู หยด น้ำร้อน 1 หยด น้ำครึ่งแก้ว
คนให้กิน ซักพัก ลมออก เรอ ทั้งผายลม
พอไม่เดิน กระเพาะไม่ย่อย ก็ไม่ขับถ่าย
สุดท้ายเลือดเป็นพิษ
อย่าเอะอะอะไร กินยาถ่าย สวน
ให้เดิน 5-10 นาที นั่งซักพัก
ไม่ต้องคนอื่น หลวงปู่ไปซีพี กินถั่วต้ม กินมันเผา ยากจน
กินเข้าไป ท้องอืด ทั้งวัน
ปกติหลวงปู่ฉันเสร็จ จะไม่อยู่นิ่ง
ไปที อัดรายการ 3-4 รายการ กว่าจะเลิก เย็น ท้องอืด
มีสติในกาย กายไม่ลำบาก
มีสติในวาจา วาจาไม่ลำบาก
มีสติในใจ ใจไม่ลำบาก
ต้องทำกายภาพบ่อยๆ ออกกำลังกายบ้าง
อย่านิ่งเฝ้า เศร้าอยู่กับที่
ต้มผักให้นิ่ม ผักสดก็ไม่ว่าจะปลอดภัย
บางครั้งเครียด ก็ท้องผูก
ถ้าเครียดลงกระเพาะ จะถ่าย
ถ้าเครียดขึ้นสมอง มันไม่ถ่าย
ปุจฉา ผู้ป่วยอัลไซเมอร์ ตายจะไปไหน
วิสัชนา มีสติหรือเปล่า
คนที่ถามนี่ต้องปัญญาอ่อน
คนจำอะไรไม่ได้ ก็คือ คนขาดสติ
เพราะสติเท่านั้น จึงไปสุขคติ
ความจำเสื่อม ไม่ใช่ว่า จิตเสื่อมนะ
มันคนละเรื่อง
จิตกับสมองจะแยกจากกัน
สมองเสื่อม แต่จิตดี ไม่สามารถให้สมองสั่งงานกายได้
แต่ไม่ได้หมายความว่า จิตเสื่อม
แต่บางรายจิตเสื่อม สมองเสื่อม
ถ้าฝึกสติ สมาธิ ปัญญา สมองเสื่อม จิตไม่เสื่อม
ปุจฉา โรคบ้านหมุน รักษาอย่างไร
วิสัชนา ต้องดูความดันเท่าไหร่ น้ำตาลเท่าไหร่
เส้นเลือดอุดตันหรือเปล่า บางทีโดนไม้หน้าสาม ก็บ้านหมุน
ปุจฉา ทำธุรกิจ มีหนี้สิน 40 ล้าน พ่อแม่เป็นอัมพาต อัมพฤกษ์
ถ้าบวชปฏิบัติธรรม แก้กรรมได้ไม๊
วิสัชนา ทำไมไม่กลับไปคิดหาวิธีทำธุรกิจ
อย่าไปมองว่า ทุกอย่างจบลงที่เข้าวัดบวช เข้าวัดจะหมดปัญหา
มาจากกรรมเก่าเท่านั้น กรรมปัจจุบันก็เป็นเหตุ
หาวิธีแก้ไขปรับปรุง ตอนนี้ยังมีต้นทุน เครื่องไม้เครื่องมือ พนักงาน
บวชแก้จน นั่นเป็นเรื่องคนโง่
อย่ามาบวชวัดอ้อน้อยก็แล้วกัน
แค่ตัวเองยังไม่รอดเลย เป็นไม้หลัก ปักขี้เลน เหมือนไม้ตำลึง
อย่าบอกว่า มีชีวิต มีปัญหา
จบชีวิต สิ้นปัญหา ไม๊
ต้องยอมรับปัญหา แล้วแก้ไขปัญหาให้ได้
คนที่กลัวปัญหา คือคนที่เกลียดกลัวชีวิตตัวเอง
น่าสงสาร เสียดายออกซิเยนที่สูดเข้าไป
แสดงว่าชีวิตคนนี้ ไม่มีพัฒนาทางสติปัญญา
จน ก็มีปัญหา
รวย ก็มีปัญหา
เจ้า ก็มีปัญหา
ไพร่ ก็มีปัญหา
ปุจฉา อริยมรรค กับมรรค 4 ต่างกันอย่างไร
วิสัชนา อริยมรรค หนทาง ทางอันประเสริฐ มี 8 ประการ
เห็นชอบ เลี้ยงชีพชอบ... อุปกรณ์ สิ่งที่อยู่ในมรรค
มรรค 4 อยู่ในอริยสัจ 4
ขอความกรุณาให้ทุกคนไปเลือกตั้ง พรรคที่ไม่ทำร้ายบ้านเมือง
อย่าหยุดที่จะไปทำหน้าที่
ทำหน้าที่ให้ดี เลือกคนที่เหมาะสม
ให้นึกถึงสถาบันหลักของชาติ
พอแล้ว หัวใจจะอ่อนแล้ว
ถวายทาน ลูก