ห้องสมุดธรรมอิสระ

12 มิ ย  2554   12.50 น. ธรรมะอาทิตย์ที่ 2 โดยองค์หลวงปู่พุทธะอิสระ

เจริญธรรม เจริญสุข ท่านสาธุชนคนดีที่รักทุกท่าน
วันนี้คงพูดไม่ได้นานนัก คงจะไม่ได้สอนกรรมฐาน
มีกิจกรรมต้องทำ  บ่าย 2 โมงจะเลิก
ไปเยี่ยมโยม
ไปรดน้ำศพ อดีตรองประธานมูลนิธิ คุณจิโรจน์ ได้เสียชีวิตแล้วที่โรงพยาบาลพระมงกุฏ
ตอนเช้าก็ยังโทรฯไปหา
โทรฯ หา ถามลูกว่า มึงไปดูพ่อหรือยัง รีบไปดู
สาเหตุที่ตาย ก็จากโรงมะเร็ง
มีเรื่องที่ถกว่า หมอทั้งหลายเห็นมะเร็งเป็นศัตรู
หมอรักษามะร็ง ไม่เคยชนะเลย
หลวงปู่บอกเมีย ลูกว่า หยุดให้คีโมได้แล้ว หันมารักษา เรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่กับมัน
รู้สึกว่า จะให้เที่ยวนี้ ทำลายภูมิคุ้มกันทั้งหมด
คนตายไม่ได้ตายจากมะเร็ง
แต่ตายจากติดเชื้อ เพราะไม่มีภูมิคุ้มกัน
หมอเห็นว่า ต้องกำจัดมะเร็ง ก็กำจัดภูมิคุ้มกันด้วย
หลวงปู่มีคนไข้มะเร็งกรามช้าง
ใครชวนไปรักษาที่ไหน ก็ไม่ไป
2 ปีกว่า ยังมีชีวิตอยู่ ให้พอกยา กินยา
มะเร็งก็ยุบๆ พองๆ เราก็ให้พอกยา กินน้ำผึ้ง
วันไหนปวดมาก ก็ให้ผัวขับรถมาหา
หลวงปู่ก็แนะนำ ให้กินยาแก้อักเสบบ้าง ฝึกลมหายใจบ้าง
ถามว่า มึงไปรักษาที่ไหนหรือเปล่า
บอกว่าไม่ไป ใครชวนก็ไม่ไป
ดีแล้ว ถือว่า มึงเป็นหนูทดลองให้กูแล้วกัน
รับอย่างมีความสุข
มันไม่มีอำนาจเหนือมะเร็ง
ไม่เคยปรากฏว่า หมอชนะมะเร็งได้เลย
อย่างดี ยืดอายุได้ไม๊
ถ้าเริ่มเป็น ก็พอยึดอายุได้
แต่ถ้าระยะที่ 2-3 กระจายแล้ว
สุดท้าย ตายเพราะยา
เป็นกรณีศึกษาว่า อยู่ได้ถ้าอยู่อย่างมีความสุข
เรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน แล้วรักษาตามอาการ
แต่ขอร้อง อย่าไปฉายแสง ให้คีโม
นอกจากไม่หายแล้ว ยังได้รับพิษจากการฉายแสง ภูมิคุ้มกันถูกทำลาย
ส่วนใหญ่ตายเพราะโรคติดเชื้อ
หมอพูดไม่ออก เพราะรักษาเต็มที่แล้ว
อย่าวิตกกังวล เป็นมะเร็ง
ไม่เป็นมะเร็ง ตายไม๊
เป็นมะเร็ง ตายไม๊
คนที่ตายก่อน โชคดี
เวลาไปเยี่ยม ถามว่า ว่างหรือยัง
ถ้ายัง ต้องคุยนาน
แต่ถ้าว่าง เออ ว่างไปหมด
โลกขณะจะตาย ยังมีผัว มิตร สหาย
แต่โลกหลังความตาย มันไม่มีใคร ตัวเดียวโดดๆ
มีติดไป 2 อย่าง บุญ กับบาป
บาป น้ำก็ไม่มี อาหารก็ไม่มี
มีแต่ตัวเรา ต้องทุกข์ทรมาน
เหมือนคนแก้ผ้าเดินท่ามกลางทะเลทรายยามแดดเที่ยงวัน
มันทรมานยิ่งกว่านั้นอีก
ไม่มีใครช่วยเราได้ นอกจากผลกรรม
เราจะเตรียมการ เตรียมตัวอย่างไร
เข้าใจ รู้จัก ดับแล้วเย็น
เสื้อที่ใส่ รู้จักอ่านบ้าง
ไม่ใช่ให้แดดอ่าน เครื่องซักผ้าอ่าน
เวลาไม่สบายใจ รู้จักอ่านเสียบ้าง
มีสติในกาย กายไม่ลำบาก
มีสติในวาจา วาจาไม่ลำบาก
มีสติในใจ ใจไม่ลำบาก
คนมีสติ ชีวิตไม่ลำบากข้ามภพข้ามชาติ
คนไม่มีสติ จะลำบากมาก
คนมีสติ จะไม่ลำบากกาย จะนำเราไปสู่สุขคติ
นอนๆ ฝันไป ผัวมึงเป็นไงบ้าง
หนูก็กรอกหูบอกพ่อ… ตามที่หลวงปู่สั่ง
คุณจิโรจน์หลับตา แล้วก็หลับหายไปเลย
เมื่อคืนลองนอนฝัน
มีคนถามแทรกว่า นึกถึงความว่างที่ท่านกล่าว
มีกรรมเยอะ ไม่ต้องตกนรก ไปรับผลหรือ
เมื่อใดที่จิตคลายจากความว่าง เมื่อนั้นต้องไปรับกรรม
ในขณะที่เรายังเสพความว่าง  ตอนนั้น ไม่มีกรรม ไม่มีบาป ไม่มีความเลว
จนกว่าจิตนี้มันจะคลาย
จะอยู่ได้นานขนาดไหน
ตามสติปัญญาที่ดำรงอยู่
ไม่ใช่แค่จิตว่างจิตเดียว พอแล้ว
ต้องฝึกให้จิตว่างทุกดวง ทุกขณะ
ทรงไว้เป็นมหาศาลจิต จนกระทั่งสามารถสร้างได้เป็นชาติเป็นภพ
รักษาจิตไว้ให้เนิ่นนานก่อน
เมื่อเวลาตาย
จิตมีลักษณะ 4 อย่าง อาการจำ   ดี มันจำไม๊  จำ
รักษามันบ่อยๆ มันจำ
เมื่อถึงคราวจิตเลื่อนหลุดจากกายนี้ สภาวะจิตจะแสดงตน
ความสว่างแค่แว๊บเดียว ก็ทำลายความมืดได้แล้ว
สภาพจิตนี้ จะบันทึกข้อมูล ไม่ได้สูญหาย
สภาพจิตจะปรากฏขึ้น
ยิ่งมีเหตุสะสมไว้
เหมือนร่องน้ำที่มีอยู่แล้ว
ฝนตก ยังไงก็ไหลลงร่อง
มีร่อง คือสั่งสม ทุกขณะจิต
เข้าใจ รู้จัก วางแล้วว่าง ดับแล้วเย็น
สติ สมาธิ ปัญญา เข้าใจ รู้จัก วางแล้วว่าง ดับแล้วเย็น
ไม่รู้ว่าจะทำอะไร ภาวนาอย่างนี้บ่อยๆ ก็ได้
อย่างน้อยก็ไม่ให้จิตหมกมุ่นในอกุศล
ถึงคราวเอาจริงเอาจัง ก็สามารถปฏิบัติได้
หลวงปู่เจอบ่อยๆ
คนฝึกจิตเนืองๆ จะนิ่งสงบ
เป็นหลักประกันภพชาติว่า ไปสู่สุขคติภพแน่ๆ
คนที่ฟัง อาจจะเป็นขณะนี้
เราต้องเตรียมตัวอย่างไร
อยากจะยกสิ่งนี้ให้ฟัง
ในฐานะที่เราจะไปงานมงคลในวันนี้
งานแต่งงาน เป็นงานแหกตา
เด็กอายุ 17 จะกระโดดตึกโรงเรียนตาย
หลวงปู่ขี้เกียจฟัง เดินหนี ก็เดินตามตื้อ
ช่วยลูกศิษย์ผมหน่อยครับ
บอก เจ้าเข้า ลูกพระกาฬมาเกิด
หมอบอก ทรง กุมารมาสิง
พอเห็นแววตาเท่านั้น บอก พวกมึงออกไป
อีห่าราก นี่มึง เลิกทำร้ายพ่อแม่มึงได้หรือยัง
เลิกทำร้ายครูบาอาจารย์
อีห่าบ้ากาม ชาตัณหา อีกะหรี่ชั่วไม่เลิก
เจ้างง เราเกาหัวแกรก
จากตาขวาง หนูทำร้ายใคร
มึงไม่รู้หรือว่า
หรือจะให้กูบอกว่า มึงมีผัวกี่คน
ก็เค้าทิ้งหนู
มึงยอมรับความจริง
อ้าว เจ้าออกแล้ว กูจะพูดดีกับมึง
อีห่า กูด่าเจ้า ไม่ได้ด่ามึง
เค้าทิ้งหนูไป
มันมีผัวตั้งแต่อายุ 12 มีมา 4 คน
แล้วผัวจะทิ้งมึงอีกคน จะแปลกอะไร
กูจะไม่บอกพ่อแม่ ครู แต่มึงต้องรับปากกับกู
ใครจะมาอยู่กับมึง เป็นกู กูก็ไม่อยู่
ผัวเป็นคอก ดอกทั้งตัว เสือกเป็นเรื้อนกวาง
ลูกเอ๋ย ทำไมมึงชอบหาแผลเป็นใส่ตัว
เป็นผู้หญิงให้มีศักดิ์ศรีหน่อย
กูด่าซะ
มึงรู้ไม๊ว่า ผัวคนแรกของมัน ใคร
พระข้างบ้าน ขณะมันอายุแค่ 12
จะด่ามากกว่านี้ ก็จะทำให้ภาพพจน์พระเสียหาย
บอกมันว่า จะให้ครูโอนหน่วยกิตไปโรงเรียนอื่น
หาวิธีแก้ปัญหาด้วยปัญญา อย่าด้วยอารมณ์
นี่คือ สภาพชีวิตคนปัจจุบัน
ทุกคนในห้อง มีผัวหมดเลยค่ะ
พวกมึงนี่ตกยุคนะ
อาม่ามีผัวอายุเท่าไหร่
ไม่ไหว เห็นสภาพ
บอกพ่อแม่ให้ย้ายลูกออกจากโรงเรียนนี้
บอกอีหนู ไปเอายาฟอกเลือดที่มูลนิธิ ฯ
กูให้มึงกินฟรี ตัวก็เล็กๆ แกร็นๆ
นี่คือ สังคมยุคปัจจุบัน
ไม่เข้าใจ ไม่รู้จัก ไม่รู้จักคุณค่า
ผัวคนที่ 2 เมา ก็เลยตกร่องปล่องชิ้น
ผัวคนที่ 3 บวชเป็นเณร วัดข้างบ้าน
เล่าให้ลูกหลานฟัง ใครมีลูกผู้หญิง ดูมันบ้าง
พอเพื่อนมาบ้าน ก็พาเข้าห้องเลย
ไม่ให้พูดกับพ่อแม่ กลัวจับได้
ผัวคนแรก ได้ผัวพระจาก อินเทอเนท
วัดกู มีใครเล่นเนท
กูเล่นไม่เป็น เป็นแต่ถอดปลั๊ก เสียบปลั๊ก
ปวดลูกตาด้วย ไม่เป็น
นิสัย เป็นคนไม่ชอบจดจ่อกับเรื่องไร้สาระ
ถือว่างานแต่ง ไม่ใช่งานจริง งานแหกตา
งานตาย เป็นงานจริง พยายามจะพ้น ก็ไม่ได้
ทำให้หยุดนิ่งไม่ได้
ความตายเป็นของจริง ทุกคนมีสิทธิ์ตาย
จะได้อยู่เพื่อเตรียมตัวตาย ไม่ใช่กลัวตาย
เราจะตายอย่างผู้กล้า ผู้สามารถ จะไม่ประมาท
ไม่ใช่หวาดกลัว ผวา เพราะว่า จะไปโลกแห่งความทุกข์
โลกแห่งสุขคติภพจะรอเราอยู่ เราต้องมั่นใจว่า ชีวิตเรา มี 3 ศักดิ์สิทธิ์
กายศักดิ์สิทธิ์  มีประโยชน์ทั้งกับตัวและคนรอบข้าง
แต่ละวัน ชีวิตผ่านไปอย่างมีคุณค่า ไหว้ตัวเองได้ บูชาตัวเองสนิท
เพราะเรามีคุณค่า ไม่ได้เผาเวลาทิ้ง
กายศักดิ์สิทธิ์ เพราะเรามีธรรมะอันศักดิ์สิทธิ์
กายนี้จะมีคุณค่าสูงสุด ต้องเกิดจากมีธรรมะ
คนไม่มีธรรมะ จะมีธรรมเมา มีอัตตา มานะ ทิฐิสูง
คนมีอัตตามากๆ จะเห็นแก่ตัว จะตระหนี่ คับแคบ โลภ
จะไม่ทำประโยชน์ จะอยู่อย่างหวาดหวั่น
ใกล้ตายก็จะกลัว อะไรก็ไม่เสร็จ คาราคาซัง
นี่แหละ เป็นที่มาว่า ทำไมหลวงปู่ไม่หยุดนิ่ง
ขอด่าหน่อย บอกให้ขาย 10 บาท มันไปขาย 20 บาท
ไม่ได้ พวกนี้ ขัดขวางบุญกู เป็นเปรตนะ
ถามว่า ขาย 10 บาท ทำไม
กันตาย อย่างนี้ก็ได้ค่าน้ำมันรถไปมา
อะไรก็ได้ อย่าขายเกินราคา
หลวงปู่อยากทำบุญ
มันมาดูๆ ไม่ซื้อ บังคับให้มันเอา แจก
ทุกครั้งที่กูทำอาหาร
เอาอาหารที่จะทำบุญ ไปขาย นี่บาปนะ
นี่กูรวยตายห่า รวยเหลือเฟือ
หมูก็มีเป็นคอก
ปลาก็มีเป็นบ่อ
ผักบุ้ง
มันตาย กูก็กิน
ขอร้อง อย่าไปขายเค้าแพง
อย่าขัดลาภ ต่อไปจะได้อะไรก็จะถูกขัด
จริงๆ นี่ไม่ได้แช่ง
เงินใช้หมด
บุญกูใช้ไม่หมด
กูอุตส่าห์ทำดึกๆ จามบ้าง.. หูตาแสบ ผัดพริกที
ก็มีความสุข ดันเอาของกูไปขายแพง
เมื่อเช้ายังสั่ง ห้ามขายถุงเกิน 10 บาท
ไม่ได้ ๆ บาปกรรม
เมื่อใดที่จิตนี้ไม่เสพบุญ ก็จะมีบาป
ไม่ใช่กาย วาจา ใจก็เป็นบาป
ต้องทำให้บุญเกิดทุกนาที
ลูกรัก คนฉลาดใช้กิเลส
คนโง่โดนกิเลสใช้
มีใครเคยปล้นบุญมึงได้ไม๊
แต่ไม่ใช่ทำจนหมดตัว
ถามไปไหนหมด   ทำบุญ
นั่นบ้าแล้ว
ทำตามกำลัง ความสามารถ
หลวงปู่ไม่เดือดร้อน
เดี๋ยวนี้ก็ต้องไปเฝ้าเค้าทำนา
ถามทำไมต้องทำนา
แล้วที่กิน ข้าวใคร
กูดำนาไม่เป็น ก็ไปคุมเค้า
ที่ผ่านมา ทำนาหว่าน
นาสกปรก
เที่ยวนี้ หลวงปู่ให้ทำนาดำ เอาต้นกล้ามาเลือก
ที่จริงเราก็ทำได้ เด็กๆ ก็เคยทำ
คุ้มสิ มึงกินกูเม็ด กูก็ได้บุญเม็ด
ส่วนใหญ่ไม่ได้ขาย แจกบ้าง กินบ้าง
ใครกินของกู เป็นหนี้กูหมด
ก็เราไม่คิดจะเอาอะไร
ส่วนหนึ่งเป็นของนก
ส่วนหนึ่งเป็นของกู
ที่เหลือของกูหมด
ไม่เป็นไร ทำแล้วให้มีความสุข
ทำแล้วไม่เครียด
ให้ถามปัญหา 5 ข้อ
หลวงปู่กะ 2 โมงครึ่งเลิก
ใครอยากถามอะไร เชิญ
ปุจฉา เคยเอาวัวหลวงปู่ไปเลี้ยง ทำไมชีวิตทุกข์นัก เรื่องผัว เรื่องลูก
วิสัชนา ไม่มีผัว ไม่มีเมีย มีปัญหาไม๊ เออ
ชีวิตก็คือ ปัญหา 
ปัญหาคือ สิ่งเดียวกับชีวิต
ต้องคิดจะจัดการกับปัญหา
รู้ว่าร้อนมา เราก็เย็น
ปัญหาอยู่ที่ว่า เราจะยึดมาเป็นปัญหา หรือ ไม่ยึดเป็นปัญหา
ถ้าไม่รู้ว่า จะจัดการกับปัญหาอย่างไร
ก็วางเสียบ้าง วางแล้วว่าง
ปุจฉา   เข้าวัด ปีที่ 4 ลูกกำลังจะเสียพ่อของลูกไป
วิสัชนา  ไม่เป็นไร ลูก เดี๋ยวหาผัวใหม่
ปุจฉา
วิสัชนา ยาเบาหวานโรงพยาบาล พยายามอย่าไปกิน ทำให้ไตบวม
พิษยาเบาหวานทำให้ไตวาย ตับเสีย
น้ำยาปรับธาตุ ทำให้ค่าไตปกติ
ยาเคมีระคายเคืองทั้งนั้น
รสเปรี้ยวมีฤทธิ์ พิษกับการฟอกเลือด กินเปรี้ยวทำให้เลือดจาง
วันนี้ ขออภัยไม่ได้สอนกรรมฐาน มีภาระ 2 อย่าง
1 ภาระของลูก
2 ภาระของครู
(แล้วที่อยู่ในศาลา)
มึงยังไม่ตาย